Blog 26a. Extra blog -> Wat doe je als je droom wereld zeilreis (bijna) voorbij is ? LEES DE TEKST!

Instagram | YouTube | Subscribe Blog | Facebook

We laten Pitou achter voor een paar maanden in de haven van Ponta Delgada - São Miguel - Azoren

                                                                             

Ponta Delgada - São Miguel - Azoren, mei 2025
Als je alle foto's in dit blog scherp wil zien, moet je ze even aanklikken!

Intro
Van een klotsend gangboord naar gras wat niet deint. Van Oceaan-bries naar Hollandse Wei-lucht. Dit is het verhaal van bijna thuiskomen, met een Dewalt-boor in je hand en zeewater nog in je oren...
Wat doe je als je droom-wereldzeilreis (bijna) voorbij is? Somber zijn en bij de pakken neerzitten? Hmmm nee, niks voor ons. In dit blog geven wij uitleg, hoe wij daar mee (proberen) om te gaan als wij deze zomer weer in Nederland zullen terug komen.

Van Loetje naar landvast...
We zijn ooit vertrokken op 4 augustus 2018 vanuit Roelofarendsveen - Zuid Holland, via Amsterdam - Noord Holland, samen met onze vrienden Carin & Jan en Harry midden in de nacht door de Amsterdamse bruggen! En uitgezwaaid door de Blauw (Arjen & Jolanda) bij Loetje a/h IJ, varen we door het Noordzee Kanaal naar IJmuiden, motoren we de Zeesluis uit en kiezen we het ruime sop, de wijde wereld in!

Jaaaa, deze zomer gaan we echt aankomen in Nederland na 7 jaar over de wereld te hebben gezworven met ons zeilschip Pitou.  Einde van de reis in zicht? Ja, dat wordt nu wel echt...
Maar anderzijds zijn we net begonnen als we een nieuwe droom aan de horizon zien schitteren...

laatste momentje in Nederland, ons vertrek in augustus 2018 bij de Zeesluis IJmuiden, we varen hierna de wijde wereld in - Noord Holland

Terug naar Hollandse grond 
Om onze ‘nieuwe’ toekomst te realiseren en organiseren vliegen we vanuit de Azoren terug naar Nederland in november '24. De winter op de Azoren is niet echt aantrekkelijk, er zijn veel stormen en het regent vaak. Niet dat de Nederlandse winter veel beter is, maar daar is ons gezin en is het besluit gauw genomen. Pitou blijft achter in de Marina van Ponta Delgada op het eiland São Miguel. Onze ingehuurde caretaker Eugenio zal goed voor haar zorgen en beloofd ons elke week even langs gaan. En extra controles als er stormen zijn. Want in de haven kan heel veel swell staan. Het geeft ons een gerust gevoel dat we ons schip achterlaten met de benodigde zorg tijdens onze afwezigheid.

Kerst zonder koffers!
Heel fijn om samen met Machiel na te denken over de toekomst in Nederland, als we straks weer terug zijn in de zomer van 2025. En na 7 jaar vieren we de feestdagen weer eens in Nederland, wat heerlijk! We genieten enorm van onze kinderen en kleindochter, hun aanhang, familie en een paar naaste vrienden in de komende paar maanden. We hoeven niet ergens te logeren, zoals afgelopen jaren tijdens de reis altijd het geval is geweest. Heel prettig dat we in ons eigen appartement in Oegstgeest kunnen verblijven. De huidige huurder wist in het voorjaar van '24 al, dat we ons appartement weer zelf tot ons beschikking wilden hebben (we werkten met jaar- huurcontracten). En dat is gelukt, de huurder heeft op tijd een nieuwe plek gevonden, iedereen blij.

Wat jammer genoeg niet gelukt is, dat we vele vrienden niet gezien of geappt hebben de afgelopen maanden. Het lukte gewoon niet, de tijd was volledig gevuld met de vele veranderingen.

Overigens  krijgen we al veel vragen of we Pitou gaan verkopen als we weer terug in Nederland zijn. 
Lees maar gauw verder dan kom je daar achter... 

Van Oceaanstress naar (ver)koopcontractzweet 
– ‘Nou, dit voelt ook als aanmeren hoor!,’ zegt Liselotte, als we in december '24 in Andijk in de provincie Noord Holland uit de auto stappen. Kil windje, natte stoep, modderig en uitzicht over de weilanden. Geen palmbomen, wel veel horizon.
– ‘En... gaan we dit echt doen?’ vraag ik, terwijl mijn koude vingers het wat roestige hek open maken.
– ‘Ja. Dit is het,’ zegt Machiel zonder twijfel, z’n ogen gericht op de oprijlaan met in de verte het huis en schuur. 
En ja... dit voelt ongeveer net zo spannend als de Stille Oceaan oversteken, niet met een plotter maar met cement en bouwtekeningen!

januari '25 bij de notaris: het koopcontract is getekend en we hebben sleutel de van ons huis in Andijk, joepie! - Oegstgeest - Nederland

Van wereldwater naar West-Friesland
Spannende momenten hebben we gehad, het afgelopen half jaar.
Begin januari '25 hebben we een huis gekocht en ons pied a terre, het appartement in Oegstgeest verkocht! Het waren zeer gekke en hectische tijden. Met de vele bezichtigingen van ons appartement, de verkoop; het leegruimen ervan inclusief onze opslag in de kelder en tegelijkertijd verhuizen naar een nog af te bouwen huis... midden in de winter. Waar niks anders is dan alleen kale muren, we kunnen er nog niet wonen, maar wel genieten van een fantastisch uitzicht. 
Bam! en daar staan we dan in de Noord-Hollandse klei. De tuin, een open grasveld, een woning zonder bovenverdieping en een loei grote schuur waar nog een grote grasmaaier in staat van buurman Frans (is de verkoper van ons nieuwe huis) en pir-platen of te wel isolatie materiaal. En tóch… dit is het. Ons nieuwe thuis... voor straks als we weer terug zijn.

onze droom om naar Alaska te zeilen is werkelijkheid geworden, maar een andere droom lijkt ook uit te komen... Glacier Bay - Alaska 2022

Dromen in het ijskoude Alaska en dan een sleutel in de Noord Hollandse modderige blubber...

De grote zoektocht op funda is eindelijk gestopt... Zo vaak hebben we gekeken tijdens onze reis om een leuk huis te spotten in Noord Holland of te wel West Friesland, is onze grote wens. Waar we een beetje vrij in de natuur zouden kunnen wonen en op verheugen bij onze terugkomst. Maar we kwamen niet echt tegen waarvan we dachten: 'Jaaa dit is te gek!' Heel veel leuke huizen met grond in Noord Holland liggen aan best drukke doorgaans wegen in lintdorpen. En de huizen in Enkhuizen of Hoorn vonden we toch wat klein en petieterig, hadden weinig uitzicht en/of weinig tuin. We weten het, aan boord is het pas klein, zal je denken. Een tiny drijvend huis is het eigenlijk... waar we 7 jaar in hebben gewoond, bijna fulltime. Maar ons uitzicht was onbeschrijfbaar mooi en voelde als enorme ruimte! 

Van walvissen naar weilandwonder
Toen we in Alaska waren in 2022 en ergens voeren met Pitou tussen de besneeuwde toppen, gletsjers, walvissen, schattige zeeotters en eindeloze regenwouden, indrukwekkende totempalen, beren en zeearenden etc., had Machiel dit perceel online al gespot! 

– ‘Dit is echt wat voor ons!’ riep hij toen enthousiast, terwijl ik zat te worstelen met mijn laarzen en regenbroek, het regende natuurlijk weer... Maar helaas, het perceel met grond was toen al verkocht. En toch, zoals met veel dingen in ons leven – het universum had z’n eigen plan. Want na wat omwegen, een zieke koper en een flinke dosis geduld, krijgen we het tóch.

Begin januari 2025 staat het ineens zwart-op-wit!

Boom💥van wereldzeilers & oceaanmijlenvreters naar boerderij-light bewoners & IJsselmeer pioniers. Soms moet je gewoon blijven dromen tot het klopt.

ons huis + schuur + land gesitueerd in Andijk a/h IJsselmeer - Noord Holland

wat een plek!

Een horizon die glinstert over de dijk en schijnt op het (wei)land  
Ons ‘huis’ in Andijk is een casco met potentie. Het betreft een ‘twee-onder-één-kap’ huis + een grote schuur op een flink stuk grond van 1500 m². Het huis is nog geheel leeg van binnen, het casco was nieuw gebouwd in 2003. Dus nog zónder etage, keuken en wc. Maar mét uitzicht. Véél uitzicht. Over weilanden, schapen, (in de zomer ook) koeien, slootjes en jawel, op loopafstand van het IJsselmeer. In 5 minuten lopen zijn we er. Even de dijk over en je ziet het haventje van Andijk met z'n dobberende bootjes. Niet te afgelegen en midden in de vele natuurgebieden van de omgeving. Het prachtige uitgestrekte IJsselmeer ziet er grijsblauw en glad uit, op de strandjes klotsen de golfjes vriendelijk. We worden heel blij van zo'n grote plas water. Eigenlijk is het alles en nog meer wat we ons zouden kunnen wensen.

het huis, alles moet nog...  Andijk 

de schuur wordt o.a ook woonruimte, een nieuw project als het huis klaar is

niks dan muren, maar wát een uitzicht

Andijk. Het ‘gat’ dat goed voelt, ja precies daar dus en nergens anders

Alles moet nog en soms denken we wel eens ‘Oefff waar zijn we aan begonnen, zo midden in de winter?’ En we horen ook wel om ons heen: ‘Wat moet je nou in Andijk?’ Haha natuurlijk snappen we dat en vinden het meer dan grappig. We lachen hartelijk mee, vooral om onszelf. Misschien zouden we dat jaren geleden ook wel gedacht hebben: 'wat moet je nou in zo'n gat?'

Maar een lange reis over de wereld verandert je, in alles! Het gaf ons een heel nieuw gezichtspunt om op deze manier te leven. Zeven jaar zo dichtbij de elementen wonen is heel levendig, vurig en uitzonderlijk. Je leeft midden in de natuur, als je achtertuin de oceaan is en je dolfijnen ziet dartelen in het water, voor anker liggen in majestueuze fjorden, of bij dat eilandje in turquoise waters met wuivende palmen en witte stranden etc. 

onze 'achtertuin' zo dichtbij de elementen wonen is heel levendig, vurig en uitzonderlijk

Het dus altijd-buiten-leven, ook in het hoge Noorden (Pacific Northwest) waren we veel buiten, heeft ons echt een heel ander perspectief gegeven. Geen verkeer, geen auto's om ons heen, alleen onderweg zeilend op de wind naar een bestemming en daarna dobberen en drijven rond je anker. Vrije natuur en uitzicht hebben we ontdekt, maakt ons heel blij. Zet ons niet neer in een stad... daar willen we niet meer wonen. Dit bijzondere plekje in Andijk biedt ons ook dichtbij de zeilsfeer waar we van houden en het nabijgelegen grote water geeft ons een heel fijn gevoel. Elke dag zwemmen in het IJsselmeer, het kán en is bijna in onze voortuin! Al die werkzaamheden welke nog gaan komen in en rond het huis + schuur + grond schenkt ons een heerlijk doel als we straks weer terugkomen.

Thermokleding aan, to-do lijst paraat

Een flink nieuw project waarin we lekker los kunnen gaan met vloeren leggen, plafonds, riolering- water- en elektriciteit aanleggen, muren bouwen, trap ontwerpen, keuken, badkamer, slaapkamers en wc's. En later alles inrichten naar onze eigen smaak, wij hoeven niks af te breken van een gedateerde keuken, maar we bouwen en ontwerpen alles zelf.  Er moet dus alles, maar we hebben 1500 m² uitzicht met daarachter ook nog horizon. Bijna geen verkeer, geen doorgaande weg, het is zo'n rustige fijne plek. En je ruikt het IJsselmeer als de wind goed staat. Water en nog eens water in de buurt, we kunnen en willen niet meer zonder, het is een droom die uitkomt. 

een nieuwe droom schittert aan de horizon...

–‘Ik voel me net weer twintig, zoveel toekomstplannen heb ik ineens,’ zegt Machiel stralend terwijl hij met een blij gevoel de schuurdeur open zwaait. De schuur is 60 m² pure Hollandse leegte. Perfect voor opslag, straks misschien voor een grote woonkeuken + gastenverblijf, werkruimte, bootonderdelen museum of naast de woonkeuken en gastenslaapkamer een klein kamertje inrichten vol herinneringen en meegenomen spullen van onze reis? Haha mogelijkheden te over, we gaan het zien. We hebben straks een twee-onder-een-kap én ook nog een vrijstaand huis. Voor nu staan er in de schuur allemaal verhuisdozen en isolatie materialen, heerlijk dat het kan.

En dat allemaal in Andijk, Noord-Holland, op 35 minuten rijden van Amsterdam. En vlakbij Enkhuizen en Hoorn (ook gelegen aan het IJsselmeer), welke bekend staan als prachtige oud-Noord Hollandse parels en zeilersparadijsjes. Ons plekje voelt als een totaal andere wereld zo midden in de natuur en water. Rustig, weids en met de horizon waar we zo zielsveel van houden.

ons huis ligt rustig, weids en met de horizon waar we zo zielsveel van houden - Andijk

Klei aan je schoenen in plaats van zout op je huid en de crew van ons leven!
En nu? Nu bouwen we. Letterlijk. Het plan is om in ons huis op de eerste etage drie slaapkamers en een badkamer te realiseren. Beneden een open keuken, lekker veel licht, een halletje waar je natte zeillaarzen in kwijt kan, want ja, Pitou blijft natuurlijk in ons leven (of niet? lees vooral door..!) En de schuur? Dat is straks ons volgende project, eerst het huis af.

en elke maandag past Liselotte op kleindochter Mera, wat een groot geluk 💗 

Naast alle koop- en verkoop perikelen en de vele  (verhuis) klussen genieten we enorm van ons gezin en aanhang en natuurlijk van  kleindochter Mera. Elke maandag laat Liselotte het klussen in Andijk even los en gaat ze met de trein naar Amsterdam om op te passen. Wat een genot om haar ontwikkelingen te zien. Mera (2 jaar) is schattig, ze zingt al veel liedjes en leest míj boekjes voor in plaats van omgedraaid haha. Zij (en ons gezin) is de grote reden dat we niet nog langer zijn weggebleven op reis. We willen Mera zien opgroeien! En meer quality time met onze jongens en hun partners. Thuis is waar zij zijn, onze vaste koers, wat er ook gebeurd! 

volle bak liefde, ons team - onze trots, de crew van ons leven! - zomer 2024

We wonen de maanden januari t/m half februari in een recreatie woning in de buurt. Zodat we makkelijk op en neer kunnen naar ons nieuwe huis om te klussen, het is immers nog niet bewoonbaar. Op 14 februari verhuizen wij naar ons huis in Andijk.  En inmiddels in maart zijn we al een eindje op weg. Een plafond met balken is gelegd door Machiel, mijn alleskunner! Er is  na een hoop klussen nu een etage, alwaar ons bed staat. Weliswaar in één grote ruimte, de kamers moeten nog ingedeeld worden en gecreëerd. Het gaat stap voor stap.

En eind maart is de prachtige badkamer met douche, ligbad en wc. op de eerste etage gereed, dus die muurtjes staan al. Je gaat er met een veredelde ladder naar toe. En op de begane grond hebben we een tijdelijke keuken en woonkamer op de betonnen vloer geïnstalleerd. De aangelegde pellet kachel staat vrolijk te branden, dus het is  lekker warm binnen, in combinatie met de warmtepomp die nu aan de muur hangt en functioneert. Die pellet kachel heeft Machiel als eerste aangelegd, het vroor en was bitter koud in januari en februari. Na onze ervaring met 7 jaar sustainable wonen op een boot zitten wij vol ideeën over verwarming, elektriciteit en water etc. Wij willen geen centrale verwarming dus.  In ons volgende blog zullen we daar iets meer over vertellen. 

we hebben nog geen stromend water, dit is onze regenwater opvang, 2000 liter - Andijk

–‘Is dit nou het eindpunt of gewoon een nieuw begin?’ vraag ik me af terwijl ik met een verfkwast in mijn hand boven mijn hoofd een balk verf en sta te wiebelen op een gammele trap, op jawel de eerste etage.
–‘Weet je wat het gekke is?’ zeg ik tegen Machiel terwijl ik verf uit m’n wenkbrauw veeg. ‘Dat ik ’s ochtends nog steeds wakker word en denk: waar liggen we ook alweer?’
–‘Andijk dus,’ grinnikt hij opgewekt. ‘En vandaag liggen we aan de oostzijde van de woonkamer in opbouw.’
Maar makkelijk is het niet, hoor. Want hoe doe je dat, na zeven jaar leven in beweging? Elke dag een andere horizon. Nieuwe geuren, kleuren, mensen, wateren. En nu… stilstand? (Maar) een plek. Één plek.

het IJsselmeer, als we de dijk over gaan in 5 min., we kunnen niet meer zonder het water en het zeilsfeertje...

...en oneindige horizonnen - IJsselmeer bij Andijk

de sloot is voor de helft van ons, andere helft is van de boer, uitzicht vanuit de tuin, er zijn veel lammetjes in maart! 

mossen weg schoffelen van het beton - Andijk

Even pauze van de oceaan maar niet van het klussen. Ons gezin komt aan boord en de plannen voor komende tijd 
Gelukkig is de terugkeer in Nederland niet meteen definitief. Eind maart zijn we weer teruggevlogen naar de Azoren, na een aantal zeer drukke maanden in Nederland. Samengevat betekent het dat we ons appartement hebben verkocht; een huis gekocht hebben; en een start gemaakt met ons nieuwehuisproject in Andijk. Ook hebben we in de tuin al een aantal bomen gepland, daar is het nu het goede seizoen voor. 

veel bomen en struiken hebben we aangeplant 

warmte pomp voor warmte in de winter (+ airco in de zomer) wordt geïnstalleerd

Pitou wacht op ons, braaf drijvend in de haven van Ponta delgada. Vakantie weer even? Zet dat maar uit je hoofd, want het klussen gaat op de boot gewoon weer door. Er is van alles te doen: van binnen alles verven, de hydraulische cilinder van het stuur vervangen en ook nog een waslijst aan bootklusjes waar je je gereedschapskist op leeg kunt gooien. 

Caretaker Eugenio heeft goed voor Pitou gezorgd, buiten aan de steiger. We kregen elke week een foto van hem toegestuurd via de whatsapp. Als we aankomen is het binnen wel een ander verhaal... Er zijn heel wat schimmels schoon te maken, slik. Door de vele regen kon het binnen niet goed worden gelucht. Helaas hadden we onze dehumidfier (een vochtvreter) in Panama verkocht, we dachten die niet meer nodig te hebben. Stom dom dus... Al het teakhout binnen heeft een vleugje mintgroen van het schimmeltje mehhhh. Tijd voor een grote schoonmaak, herorganiseren van kastjes met kleren (die allemaal gewassen moesten worden door muffe luchtjes) en voorraden eten. Álles gaat leeg en we delen het opnieuw in. Pfft wat een werk, even mopper mopper. We hadden hier zo geen zin in... Na het odeur van sterke azijnluchten (daar verwijder je schimmels mee) ziet het er weer spik-en-span uit en ruikt het weer gewoon naar ‘boot’. Iedereen met een boot weet hoe dat ruikt, mmmm lekker en vertrouwd.

we zijn nu op de grootste eiland São Miguel, ten Zuiden van ons ligt Santa Maria waar Pitou op de kant gaat

In mei krijgen we twee weken bezoek van Bart Jan (onze jongste zoon) & Sid, met Sid’s broer Martijn die ook Martijn heet, net als onze oudste zoon, haha verwarring gegarandeerd. Ze monsteren aan boord met z'n drieën. We gaan samen de Azoren verkennen, 14 dagen hoppen van eiland naar eiland, als de wind ons dat toestaat. Walvissen en orka's spotten. Anker uit, zwemmen rond de boot, verse vis op de barbecue. 
Oudste zoon Martijn & Nikki met onze kleindochter Mera komen in juni 10 dagen. Met elkaar het eiland São Miguel ontdekken, met z’n allen voor anker, lekker zwemmen en daarna zonnen in de kuip, (voor)lezen en spelletjes op het dek. De ultieme family-time-op-zee, we verheugen ons op alle crew! 

In diezelfde maand juni gaat Pitou ook uit het water op het eiland Santa Maria (Azoren Archipel). Even lekker droog staan, de romp verven. Klinkt als vakantie, toch?

En dan... nog één oversteek te gaan (voorlopig)!
Als Pitou weer in het water drijft na het verven van de romp op de kant en andere klusjes, willen we Santa Maria verkennen, het eiland is niet zo groot. En het schijnt een prachtig vulkaan eiland te zijn, met mooie uitzichten, we hebben er zin in! Daarna wordt het tijd ons te gaan voorbereiden om de Atlantische Oceaan over te steken. Dat betekent de stagen controleren; olie verversen; motor krijgt een beurt etc. Voorlopig wordt het even de laatste oversteek. We hebben het dan over medio juli.
Ons plan is: vanuit de Azoren - Santa Maria → Scilly-eilanden (UK), een flinke oversteek van zo'n 1300 NM. Daarna zullen we via de Engelse zuidkust, Frankrijk, België, terug zeilen naar Nederland.

–‘Zullen we nog een paar jaar omvaren?’ grap ik als we het plan uitstippelen. ‘Nog even naar de Baltic?’
–‘Nee joh, het wordt tijd,’ lacht Machiel. ‘We hebben straks een huis, een tuin, een schuur... en een FEESTJE.’

WANT JAWEL: EIND AUGUSTUS 2025 HOPEN WE ÉCHT AAN TE KOMEN IN NEDERLAND. DAT WORDT IN MEDEMBLIK - NOORD HOLLAND.
NA 7 JAAR OP WERELDREIS TE ZIJN GEWEEST, WILLEN WE ONZE AANKOMST VIEREN, OP EEN ZONDAGMIDDAG IN AUGUSTUS. DE PRECIEZE DATUM KOMT NOG PER EMAIL (die weten we natuurlijk nog niet). EN WE LATEN HET OOK OP FB EN INSTAGRAM WETEN.
NATUURLIJK ZIJN JULLIE BLOGLEZERS UITGENODIGD, BIJ DEZE! We kunnen niet wachten om iedereen (weer) te zien!

Op naar een ankerplek met een postcode, van wereldzee naar wereldklus 
Dit blog is zoals je hebt gelezen, een beetje anders dan anders, minder tekst, minder zeilfoto’s, iets meer Hollandse klei. Wel een aantal kiekjes van ons nieuwe landleven in wording. Maar ach, ook dat wordt een avontuur.

Wat als je droom uitkomt én ophoudt tegelijk? Het voelt gelijktijdig raar én goed. Straks niet meer elke dag of week een andere baai. Geen 'waar zijn we vandaag;' 'of waar gaan we naar toe?' maar gewoon... Andijk (hihi). 
33.000 Zeemijlen hebben we straks afgelegd met Pitou, een hoofd vol verhalen, een zeilreis met een geweldig schip dat ons de wereld liet zien. Hoe val je dan niet in een gat...? Nou, je koopt dus een casco-huis in Andijk a/h IJsselmeer :) Geen golven meer onder romp, maar gras onder je tenen. Geen anker op de plotter, maar wortels in de Hollandse klei. Wij bouwen door. Aan een huis. Aan een thuis. Aan een plek om te landen. Een klusproject dat minstens zo avontuurlijk voelt als de Pacific. De reis eindigt... maar het avontuur? Dat gaat gewoon door. 

En of dit plan gaat werken om niet in dat gat te vallen na je terugkomst weten we natuurlijk nog niet... Maar in elk geval denken we met plezier aan weer terugkomen in Nederland en zien we er niet tegenop, zoals veel zeilers dat wel doen (weten we). En kijken we zeer uit om door te gaan met ons project in Andijk. En dat geeft ons een heel goed gevoel.

En houden we Pitou  als we weer terug zijn? Of verkopen we haar?
Een dikke NEE! Ze blijft bij ons en we hebben afgelopen jaar al een vaste ligplaats voor haar geregeld in Medemblik, Noord Holland op 8 km van ons huis in Andijk. Heerlijk dichtbij dus. Stoppen we met zeilen? NO WAY! Er komen beslist nog meer zeilreizen aan, we denken aan de Baltic, Noorwegen en/of misschien naar de Middellandse zee. Maar zover is het voorlopig nog niet.  Pitou is in ieder geval een fantastische zeilboot om mee te cruisen en heeft ons de wereld laten zien en is meer dan 7 jaar ons drijvende huis geweest. Ze is ons heel dierbaar!
Maar eerst gaan we ons richten op een veilige thuiskomst en daarna zijn ons huis + schuur + land aan de beurt om afgebouwd te worden. En dan zien we wel weer. Maar naast dit alles BLIJFT Pitou dus gewoon in ons leven en volgen er nieuwe avonturen, stay tuned!

Van varen naar verbouwen, van zeebenen naar bouwschoenen, van dek naar dak. En gelukkig, een horizon blijft een horizon ook vanaf de keukentafel en dat voelt... goed.

En onze reis is nog niet afgelopen hè... alle tijd nog om de Azoren verkennen en hopelijk hebben we een soepele oversteek van de Azoren naar de Scilly's! We genieten nog volop van ons zeilers-leventje en die oneindige wisselende horizon! Er volgt sowieso nog een laatste blog 27 (voorlopig) over het laatste etappe van onze reis. 
Dus:

WORDT VERVOLGD!

Saúde   vanuit de haven in Ponta Delgada – São Miguel, Azoren

LISELOTTE & MACHIEL

Geniet van een aantal kiekjes van onze nieuwe plek. 

veel zon in februari, wel koud!

in het vroege voorjaar, maart kunnen we al lekker buiten zitten

veel lammetjes op het weiland naast ons!

                                                                         

het hek is inmiddels geverfd en we hebben een naamplaatje! 

vele sneeuwklokjes in onze tuin

vele ganzen in het weiland, uitzicht vanaf eerste etage

Paas ontbijt in de tuin 

de huiskamer

wasmachine en droger, we zijn van alle gemakken voorzien haha

begane grond, waar het zitje gaat komen, bij de pellet kachel

de pellet kachel staat lekker te snorren in januari, februari en maart

trap/ladder naar boven

keuken

eerste etage, nu even ook ingericht als zitkamer, dat gaat straks allemaal naar beneden

heerlijk uitzicht op het weiland

Machiel heeft al een fantastische badkamer gemaakt...

met een grote wens van Liselotte die uitkomt, een verzonken bad haha

en we kunnen naar de plee

In de zomer gaan we vrolijk door met dit project. 

Na onze aankomst in Nederland in augustus schrijf ik (Liselotte) nog één blog, waarschijnlijk wordt dat de laatste medio september/oktober... want het betekent het einde van deze zeilreis over de wereld. Voorlopig...

WORDT VERVOLGD!