Blog 20 Pitou's voyage San Blas, Panama Canal, Pitou on the Pacific!/Pitou's reis San Blas, Panamakanaal, Pitou op de Pacific!

klik op de video ⇈

Instagram | YouTube | Subscribe Blog | Facebook

Wij zijn te volgen op onze passage van Panama → Hawaii via een LIVE TRACKING.

Klik op de afbeelding met de palmen hierboven, onze linktree🌴 

Klik dan op de eerste mogelijkheid daar zie je 'Pacific crossing live tracking' staan. 

Kuna Yala, een waar paradijs!

Panama, Vista Mar Marina 6 maart '22

Intro
Pffft wat waait het hard, de wind komt met zwepen neer. Ons wasgoed klappert zo hard aan de lijnen, het worden een soort vlaggen aan stokken. En dat geluid ervan... Alles harde-wind-proef bevestigd met 10-tallen knijpers meer. Die snijdende warme wind is net een föhn en je haar is direct een ragebol als je hier even buiten loopt. Haha vooral Liselotte's haar, het is één grote een pluis, zoals bij een kittige cavia inclusief alle wuivende kruinen ;). Het zijn de verlate Christmas Winds, die er eigenlijk al niet meer horen te zijn. En ten Noorden ons, bij Costa Rica en El Salvador heb je de Papagayo winden. Ook dat zijn knallers, wie weet krijgt Machiel dan wel een prettig kuifje in zijn haar, als een pittige kanarie als we straks onderweg zijn.

Alle gekheid op een stokje... we zijn een heel grote oversteek aan het voorbereiden, we worden allebei er een beetje melig van en denken met die harde winden: “Oww we gaan nog niet hoor, het waait echt te hard!”, roepen we in koor!

Een Kuna in zijn Ulu

San Blas Eilanden en hun bewoners, de laatste Caribische Indianen stam!
Half december gaan we naar de San Blas eilanden (ooit van gehoord?). Het is een unieke groep eilanden, gelegen in het noordwesten van Panama uitkijkend over de Caribische zee. De archipel bestaat uit 378 eilanden die verspreid liggen in een smal gebied van ongeveer 150 vierkante kilometer langs de kust van Panama.De San Blas eilanden staan ook wel bekend als Kuna Yala (dit betekent letterlijk 'land van de Kuna's'). Honderden kleine eilandjes met witte stranden en palmbomen erop en prachtig koraal rond om. Geen rotsen maar vlak, het zijn eigenlijk een soort platte pannenkoekjes met palmen, in prachtig blauw water. Het merendeel van deze eilanden zijn te klein om op te wonen. 

De Kuna verkopen mola's en andere snuisterijen op het eiland  Uchutupu Dummat

De grotere eilanden daarentegen zijn de thuishavens van de inheemse bevolking die beter bekend staan onder de naam Kuna. Ongeveer 50.000 Kuna 's wonen in rieten hutten op deze idyllische eilanden die deze stam al eeuwenlang bewoont. De eilanden hebben prachtige namen zoals Yansaladdup; Banedup; Orosidup; Kuanidup; Naguargandup etc. De Kuna 's zijn een trotse gemeenschap die eigen wetten, normen en waarden hanteren om zo hun authentieke cultuur te beschermen en door te geven aan nieuwe generaties. De indianen komen oorspronkelijk uit de Darien jungle. Deze jungle ligt tussen Panama en Colombia en staat bekend als een van de moeilijkst toegankelijke plekken ter wereld. 

Een prachtige Kuna vrouw, in vol ornaat!

De Kuna 's hebben een traditionele matriarchale samenleving, met bezittingen en eigendommen die van moeder op dochter worden overgedragen. De Kuna-vrouwen zien er werkelijk prachtig uit: een gekleurde blouse met daaroverheen een hesje, vaak van een 'Mola stof' gemaakt. Om hun hoofd een rode gebatikte doek bewerkt met gele figuren. Rondom hun polsen en armen hebben ze een soort gekleurde kraaltjes banden aan elkaar gezet in een prachtig patroon van rood/geel/paars/groen, deze banden hebben ze ook bij hun benen. Hun armen en benen zijn er helemaal kleurrijk mee bedekt. Om het helemaal af te maken hebben de vrouwen een gouden ring in hun neus en ze maken hun wangen een beetje rood met een soort vrucht. We zijn er jammer genoeg niet achter gekomen welke vrucht dat is. Van ons fototoestel houden ze niet... ze laten ze zich niet graag fotograferen. Machiel had graag veel portretten willen maken... de mensen zien er zo prachtig uit! Gelukkig hebben we er toch een paar!

Jonge Kuna vrouw

Een meisje/vrouw krijgt in hun cultuur haar naam als ze begint te menstrueren, waarna ze ook haar haar kort knipt. Dit wordt beschouwd als een van de belangrijkste ceremonies in haar leven en vanaf dat moment zal ze haar haar nooit meer laten groeien (overigens hebben wel een paar jonge vrouwen gezien mét lang haar). De vrouwen zijn de kostwinners van het huishouden en ze verkopen Mola-ontwerpen, maar ook zelfgemaakte armbandjes van kralen. Mola's zijn gekleurde gestapelde lappen (snap je het nog?) die prachtig met een fijn steekje geborduurd zijn. Ze hebben heldere kleuren met vaak als voorstelling een vogel of vis.

 

We kopen ook een mola ontwerp!

Natuurlijk hebben wij ook een heel aantal Mola-ontwerpen gekocht. Ze zitten aan elkaar, je kan het per lapje kopen, maar wij hebben ze allemaal gekocht, dat zijn er 12. Wij vinden het leuk als ze aan elkaar blijven zitten, daar maken we later een wandkleed van. Ondertussen verdienen de Kuna-mannen hun brood vaak op het vaste land door te werken in de landbouw, de visserij en de kokoshandel. Ze varen, evenals de vrouwen in een Ulu, een soort kano.

Banden van kralen omringen armen en benen bij de Kuna Vrouwen, ze laat het Liselotte allemaal trots zien!

Onder zeilers is Kuna Yala een soort Mekka, daar moet je zijn geweest. Je hopt van eiland naar eiland en overal lig je voor anker. Wij hebben veel Ulu's gezien met vrouwen en kindjes. Ze roepen: “Caramellos, caramellos!” Dat zijn snoepjes of koekjes en zeer gewild bij de kinderen. Natuurlijk geven wij ook koekjes en snoepjes. En we hebben vele leesbrillen ingekocht, er is vaak een ruil handel van armbandjes of andere kleine borduurseltjes met de vrouwen. We kopen vanuit een Ulu bij de vrouwen de eerder genoemde Mola's en ook hun zelf gemaakte gasten vlag van Kuna Yala.

De zelfgemaakte vlag van de Kuna vrouwen hangen we gelijk in de mast!

Die hijsen we direct in de mast, zo leuk. Als de Kuna-mannen langs komen met hun Ulu, verkopen ze vaak vis of ze vragen of we hun mobieltje kunnen laden. Haha ook hier zijn mobiele telefoons, natuurlijk gaat die even bij ons naar binnen aan de lader! Wij hebben reuze langoustines gekocht, bijna even groot als kreeften, alleen hadden ze geen kreeften scharen. Met het ontleden worden we nog even door andere Nederlandse cruisers geholpen. Het is de Blackmoon die gezellig even bij ons komt buurten. We hadden hun boot al herkend in de baai. Het schoonmaken van deze langoustines vergt een heel aparte methode... want je weet met al die stekels niet waar te beginnen. Alles lukt en yummy, we hebben genoten van een zalige maaltijd!

Vieren Kerst met lekkere hapjes aan boord in Kuna Yala, op het afgelegen eiland Kanlildup

Kerst vieren we samen met onze vrienden van de Fidelis als we voor anker liggen bij het eiland Kanlildup (Green Island), iets onder de Coco Bandero Cays. We hebben het gezellig samen, maken verrukkelijke maaltijden vanuit hun en onze voorraden. Want die zijn in deze afgelegen gebieden veel waard. Natuurlijk missen we wel een beetje onze kids in deze feesttijden! We proberen ze altijd even een gelukkige Kerst & Nieuwjaar te wensen. Met het gebrekkige internet, haha en staande op de giek, hebben we toch heel even contact met onze kinderen gehad! Want internet is er bijna niet in deze omgeving. Op zich is dat helemaal niet erg en zelfs lekker rustig zo, even zonder alle sociale media. Maar bellen met onze kinderen maakte het perfect!

Kerst diner 2021, samen met Jeanette & Jeroen, Fidelis

We hebben genoten van een aantal van deze idyllische eilanden. Voor anker liggen we bij: Uchutupu Pipigua en Uchutupu Dummat (Chichimé Cays); Miriadup en Tiadup (Lemon cays); Olosicuidup en Kanlildup/Green Island, Kuigaladup en Waisaladup (Coco Bandero Cays). Het hele gebied is al eerder gezegd heel groot met zoveel eilandjes. Wij hebben dan ook maar een fractie ervan gezien.

De langoustines waren zalig!

Toch plaatsen we nog een kanttekening. We vonden een aantal eilanden wat commercieel, dat hadden we niet helemaal verwacht. De charter boten zijn er soms in de meerderheid en dat vinden we jammer. Wij hadden gedacht meer echte cruisers tegen te komen, het was altijd hét gebied van de cruisers die hier 'op eigen kiel' aangekomen zijn. Daardoor denken we dat de Kuna op bepaalde eilanden veel commerciëler zijn geworden en ze overal dollars voor vragen. Dat is echt een gevolg van de eerder genoemde charterboten. Als wij met de dinghy aan land wilden (dit waren vooral 2 eilanden die we aangedaan hebben, dus niet op alle genoemde eilanden) komt er direct een Kuna op je af, dan willen ze dollars van je hebben als je op het strand wil zitten om iets te drinken, of even te zwemmen. Terwijl we al ruim betaald hebben voor een cruisers permit voor deze San Blas eilanden. Hmm dat was iets minder... 

Wat hebben we op prachtige plekjes gelegen in  Kuna Yala!

Gelukkig overheersen onze positieve ervaringen, bepaalde plekken hebben we als een paradijsje ervaren. We hebben genoten van 8 prachtige eilanden in Kuna Yala!

Shelter Bay restaurant met een aantal Nederlandse cruisers die allemaal door het Panama Kanaal willen!

Joehoe we gaan door het Panamakanaal!

We zijn inmiddels aangekomen in januari '22 Shelter Bay Marina, vlakbij de ingang van het Panamakanaal. Het betreft een luxe Marina met een zwembad. Dat is echt wel heerlijk, vooral omdat het heel warm is. Elke dag zwemmen we samen met Fidelis in het zwembad. Helaas kan je hier niet in zee zwemmen, er zijn krokodillen! Jaaa, echt joekels die 5 meter kunnen worden. Oefff, mij niet gezien. De Marina heeft een gezellig restaurant. Samen met een aantal Nederlandse boten gaan we er een hapje eten. Het is een bijzonder moment. Ieder van deze boten heeft al besloten om door het kanaal te gaan. Blackmoon; Windsong; en natuurlijk onze buurboot de vrienden van de Fidelis. We vinden het Panamakanaal allemaal spannend en straks die Pacific op, met die enorme afstanden! We raken niet uit gepraat met elkaar. Ook spreken we weer een andere Nederlandse boot Snow, die we nog kennen uit Aruba. We kletsen even bij en vernemen van ze dat zij ook de booster prik willen halen. Met een groepje internationale cruisers willen we deze booster hier halen, in Panama. Er rijdt een shuttle busje vanuit de Marina en we gaan met z'n allen naar Colon voor de booster. Het lukt, we zijn er allemaal blij mee, weer even een boost voor de *C* kan geen kwaad. 

De stad Colon in Panama vlakbij het Panamakanaal is even schrikken... 

Als we met de Shuttle bus heen- en terug met een taxi door Colon rijden, is het wel schrikken. Wat een afbraak stad en wat een vuilnis overal... het lijkt wel oorlog hier. Zoiets hebben we op onze hele reis nog niet gezien, het schijnt ook een gevaarlijke stad te zijn, veel berovingen en moorden. Triest om daar te moeten wonen vinden we. Allemaal onder de indruk komen we weer terug in de Marina, maar met booster. We drinken er een borrel op!

Het doet wel wat hoor met ons, door het Panamakanaal! Ook psychisch, geen weg meer terug voor je gevoel. Nu ga/moet je door, op die immens grote Pacific. En dat gaan we ook doen! Er gaan heel wat voorbereidingen aan vooraf. Wanneer willen we er door heen? Welke agent is het beste voor ons? Hoe regelen we alles zo goedkoop mogelijk? Hoe komen we aan line-handlers? En een Maritime Advisor? Er komt veel op ons af.

Paar leuke weetjes over het Panamakanaal

Het Panamakanaal is een kunstmatige 82 km waterweg in het Centraal-Amerikaanse Panama, geopend in 1914. Het loopt door de landengte van Panama en verbindt de Caribische zee met de Pacific. Het kanaal is een belangrijke ader in het transport omdat men anders om Zuid-Amerika heen zou moeten varen. Een gemiddelde doortocht (voor de oceaan stomers) duurt ongeveer 10 uur. Inclusief de wachttijd is een schip gemiddeld twintig uur kwijt om van de Caribische Zee naar de Pacific of andersom te reizen. Per jaar maken ongeveer 13 tot 14 duizend schepen gebruik van het Panama kanaal. Dat is ongeveer 35 tot 40 schepen per dag. Per jaar levert het Panamakanaal ongeveer 2 miljard dollar aan tolgeld op. Haha de laagste tol die ooit betaald is, was door een zwemmer. In 1928 betaalde de Amerikaanse zwemmer 36 cent voor de overtocht. Dat was op basis van zijn gewicht.

Het bijzondere van het Panamakanaal is dat het schip als het ware over de bergrug geheveld wordt. Het Gatún meer welke in het midden van het kanaal ligt, is hoger dan beide oceanen, het wateroppervlak ervan ligt ca. 30 meter boven zee niveau. Ook hier in mee te nemen is dat de getijdenwisselingen op de Atlantische Oceaan anders zijn dan op de Pacific. Dat scheelt meters!

Gatún sluizen die leiden naar het Gatún meer. Wat je ziet is maar een klein stukje van het meer! (foto van internet)

Van tevoren komen er meerdere werkers van de Office van het kanaal om je boot te controleren. Ze willen weten hoe hard je gaat op de motor; of je een goede wc hebt; je schip wordt opgemeten (het kan zijn dat je in een andere duurdere tarief groep valt). En het is niet mis wat je moet betalen als jachtje. Er worden veel regels uitgelegd, door de medewerkers. Alsmede moet je veel formulieren invullen ivm. met als je schade hebt in het kanaal door een of andere reden. Het Kanaal is er niet aansprakelijk voor. We hebben een paar uur met 2 verschillende mannen gezeten. Een van de regels is als je door het Panamakanaal wil, dat er buiten de kapitein, 4 mensen zijn die aan elke kant van je boot de lijnen, 2 voor en 2 achter, kunnen opvangen in de grote sluizen van het Kanaal. Een linehandler is iemand die die de touwen opvangt. Je kan deze mensen professioneel inhuren. Dat kost je $100 de man, voor 2 dagen. Wij hebben hier niet voor gekozen. Het leukste is als er zeilvrienden met je mee kunnen. Meestal doe je het voor elkaar, dan gaan ze met ons mee en later doen we het ook voor hun. Helaas was dat terug doen voor ons niet mogelijk, vanwege onze plannen, we waren er helaas niet. Onze zeilvrienden van de Fidelis waren heel benieuwd hoe alles zou gaan in het Kanaal en wilden graag met ons mee. Een maand later weten ze precies hoe alles gaat, als ze door het Kanaal gaan met hun Fidelis. 

De linehandlers op Pitou: Jeroen; Jeanette; Mats; Liselotte

Hoe ontzettend fijn dat ze het voor ons hebben gedaan. Een andere Amerikaanse cruiser Mats, die we leerde kennen in de Shelter Bay Marina, wilde ook wel even kijken hoe alles zou gaan, voordat hij met zijn eigen boot en vrouw zou gaan. En dat zijn samen met Liselotte er 4. Hoera, wij hebben dus onze eigen linehandlers! Dat betekent voor ons 2 dagen lekkere hapjes inslaan en maken voor de extra crew aan boord. En lekkere fris opgemaakte bedden kunnen aanbieden is ook fijn. Werk aan de winkel dus. Inkopen worden gedaan en we plunderen daarnaast de minimarket van de Marina omdat die in de vriezer heerlijke baguettes en croissants liggen. Daarnaast bakt Liselotte een lekkere appeltaart en Machiel maakt een curry. En dan... zijn wij aan de beurt, dit ritueel hebben we al een heel aantal keer met ontzag gadegeslagen bij andere boten. 

Onze beurt!

Een optocht van (haha sterke) mannen naar Pitou. Ze lopen achter elkaar gewapend met dikke grote oranje 'skippy' ballen (dikke stootkussens dus) en 4x50 meter lange lijnen. Allemaal nodig voor de Transit door het Kanaal. Ook dat is al zo'n spannend moment het gaat zo echt worden.

En dan is D-Day!

We hebben nog geen idee van onze positie, dat wordt niet van te voren bekend gemaakt. Ook niet hoeveel zeiljachten er zijn, naast de hele grote oceaan stomers die dezelfde grote sluizen in gaan. Alleen weten we dat we op een bepaalde plek voor anker moeten klaar liggen, om 14.00 uur, in de buurt van de ingang van het kanaal. Liselotte is vrij zenuwachtig en heeft een knoop in haar maag. Ondanks alle ervaring die we hebben in sluizen in Nederland, dit is toch wel even het grotere werk. Haha de kapitein heeft nergens last van (zegt hij). Dan zien we een snelle boot verschijnen, met onze Maritime Adviser cq. Loods, voor de eerste dag. Ook dat is verplicht op het Panamakanaal. Deze man of vrouw geeft leiding in de sluizen, kent de regels en bemant de boten aan zij aan zij. De kapitein blijft wel altijd eindverantwoordelijk op zijn schip. Wij treffen het, met een slagvaardige en sympathieke man. Hij heeft veel autoriteit op een prettige manier. Hij meldt ons dat er 2 andere jachtjes zijn en dat we met z'n drieën aan elkaar gaan. Dat betekent op het midden van het water aan elkaar en met z'n drieën de eerste chamber (kamer) van de Gatún sluizen in. Onze positie is in het midden, we hebben een zeilschip bakboord en een catamaran aan stuurboord aan ons vastzitten. Eerst gaat een bakbeest van een groot rood schip naar binnen. Er rijden treintjes voor een groot schip met stalen kabels op de wanden van de sluis. Een spectaculair gezicht. Op 3 motoren volgen wij met z'n drieën en blijven in het midden van de sluis. We liggen dus niet aan een wand. Voor ons zijn er in de hoogte mannen met grote kogels met lijnen (dit om goed te kunnen mikken!). Ze gooien deze naar de buitenste boten. Doordat wij in het midden liggen, hoeven onze linehandlers niks te doen! Haha een prettige positie dus.

Deze joekel ligt voor ons in de Gatún sluizen!

Kort samengevat ziet de tocht er verder als volgt uit. 

Vertrekkende met Pitou van de Atlantische Oceaan en varende naar het Zuiden ontmoet je eerst de 3 chambers (kamers) van de Gatún sluizen. Vervolgens vaar je (inmiddels is het donker) een klein stukje het Gatún meer op (welke kunstmatig is aangelegd) en leg je aan voor de nacht. Ankeren mag en kan niet je legt je vast aan een ponton, midden op het water. Je zou je anker maar in een (palm)boom gooien, die zijn er namelijk overal nog, met de jungle als bodem van het Gatún meer. De dag daarna vaar je 45 NM (= 83 KM) over het Gatún meer, haha we zien inderdaad overal toppen van bomen uit het water steken... En dan vervolgens door de Culebra-Kloof het smalste stuk door het kanaal. Via de brug en de Pedro Miguel sluis, gaan we het Mira Flores-meer op. Daarna volgen de 2 chambers van de Miraflores sluizen. Door de Bridge of the Americas en dan varen we met PITOU de PACIFIC op, hoera! We hebben er dus in totaal 2 dagen over gedaan om door het Panamakanaal te komen, jongens wat een mijlpaal!

Door de laatste Miraflores Sluizen, de Pacific op. Foto is genomen door volgers op IG van ons, Alice & Florian! 

Te vermelden is dat in de 2 dagen van de Transit door het Panamakanaal, de sfeer aan boord met de linehandlers en de 2 verschillende Loodsen, GEWELDIG was.

We hebben gelukkig geen schade; we zijn allemaal heel alert geweest; iedereen pakte aan wat er aangepakt moest worden; we hebben heel veel lekkere hapjes met elkaar gegeten; eindeloos gekletst over de avonturen die gaan komen op de Pacific; lekker geslapen en genoten. De knoop in de buik van Liselotte was gauw verdwenen, gelukkig maar!

En dan gaan de laatste sluis deuren open naar de Pacific. Jongens, wat een mijlpaal!

SUPER BEDANKT Jeanette & Jeroen van Fidelis en Mats van Searcher voor jullie hulp bij ons op Pitou. Ook grote dank aan onze 2 fijne Loodsen aan boord. Het is voor ons een onvergetelijke ervaring geweest, mede door jullie allemaal!

'Best team ever', heel erg bedankt allemaal!

Vele voorbereidingen voor onze grote oversteek.... Haha waar naar toe eigenlijk?

Na ons Panamakanaal avontuur zijn we beland in Vista Mar Marina zo'n 45 NM ten Noorden van Panama City. Het is een rustige haven, op het bewaakte terrein is een minimarkt en de Bogo Bar, een klein restaurant & bar voor een lekkere hap. Verder bestaat het terrein uit een aantal resorts voor golfen en tennis etc. We ontmoeten eindelijk onze Instagram vriend Dennis en een vriendin van hem en borrelen op elkaars boot. Dennis woont hier nu in Panama, op een prachtig plekje!

Voorraden inslaan. Links meel; rechts we maken rundvlees en kip in voor de lange oversteek straks!

Voor de inkopen moet je een taxi nemen. Via het kantoor van de Marina bestel je een taxi. Deze kost $7 (dan weten jullie dat cruisers;) om naar de mall te gaan bij Coronado ongeveer 10 km richting Panama City. Daar heb je een grote '99' supermarkt en de REY supermarkt. En wat andere winkels. Voor ons al meerdere keren op en neer gegaan, we zijn de voorraden flink aan het aanvullen. We maken kip en rundvlees in, vriezen groentes in kopen veel blikken met van alles er in. Hopelijk gaan we straks onderweg ook een flinke vis vangen! Samengevat we hamsteren! We kijken de hele boot na, doen veel klussen. 

Panama City, een metropool!

In even een 'break' tussendoor gaan we op en neer naar Panama City, daar zijn we nog helemaal niet geweest. Alleen er een paar keer doorheen gereden met een taxi. We pakken de bus, en voor $2,50 pp maken we een korte trip van 2 uur naar het centrum van Panama City waar we een hotelletje hebben geboekt. We hebben een room with a view. 

'Room with a view!'

Wow, wat een gaaf uitzicht! Het is een hele grote stad, een echte metropool. Er wonen 1,2 miljoen mensen. Het aanzicht van Panama City wordt bepaald door hoogbouw in een rits van wolkenkrabbers, buitengewoon spectaculair. Om de stad is een ring van tropisch regenwoud (incl. veel krokodillen!). 

Panamá Viejo

We bezoeken het oude gedeelte van de stad Panamá Viejo en slenteren wat door de vele mooi aangelegde parken. Ook bezoeken we een aantal grote malls omdat we nergens volkoren meel kunnen krijgen tot nu toe. In de meel die we hadden, zaten zoveel beestjes dat we al het meel helaas hebben moeten weggooien. Ook in een dicht kruiden potje kerry-poeder bewoog het ons te veel... Niet te geloven. Die eitjes en beestjes zitten er al in, bij de koop. We moeten het gewoon sneller opeten! Gelukkig vinden we nieuwe volkoren meel bij de Super Kosher. En zo leuk, we hebben hier in Panama City afgesproken met onze goede Zweedse zeilers vrienden Torre & Maud van Songofthesea. Die hebben we alweer een half jaar niet gezien. Ook zij zijn door Panamakanaal gekomen en hebben zin in de Pacific en z'n mooie nieuwe plekken. We treffen elkaar midden in het centrum van de stad, bieren bij een tentje en eten in een steak restaurant. Hoe ontzettend leuk dat je elkaar overal weer tegen komt! Later komen ze ook nog gezellig naar de Vista Mar Marina.

Hereniging met onze Zweedse zeilvrienden. Eten in een steakhuisje midden in Panama City tussen grote wolkenkrabbers!

Inmiddels zijn we terug op Pitou en gaan we weer flink aan de bak. Machiel maakt video nr. 20 en Liselotte schrijft dit blog nr. 20. We doen nog heel veel inkopen, halen vers fruit en groenten voor onze grote oversteek...

WANT WIJ WILLEN NAAR : HAWAII!

He he... daar staat het dan eindelijk zwart op wit. Ja jongens we gaan een hele grote oversteek maken vanuit naar Panama → Hawaíi.

Dat is 5000 NM en we schatten in dat we er zo'n 5-6 misschien wel 7-8 weken over doen. Het hangt allemaal af van de wind. Op hele stukken van de tocht kan het voor komen dat je geen wind hebt. Dat moeten we gaan afwachten. Nu is het in ieder geval het seizoen om te gaan. Dit omdat we in juni naar Alaska willen. Weer een tocht van 2100 NM staat ons dan te wachten. Uiteraard hopen we veel vis te gaan vangen onderweg.
Dus.... we gaan mijlen vreten om het zo maar eens te zeggen.
Ons Pacific avontuur gaat beginnen!

Wens ons de goede winden en het volgende blog en video komen vanaf het eiland Hawai'i uit de eilanden groep Hawaii, waar we vast weer danslessen gaan nemen en de Hula gaan leren ;)

Wij zijn te volgen op onze passage van Panama → Hawaii via een LIVE TRACKING. Je kunt deze vinden als je klikt op de afbeelding met de palmen, onze linktree🌴boven aan ons blog. Klik dan op de eerste mogelijkheid daar zie je 'Pacific crossing live tracking' staan. 

ADÍOS vanuit een warm Panama, ALOHA Hawaii, here we come!!

LISELOTTE & MACHIEL

En natuurlijk vinden we het heel leuk als je een reactie schrijft! We vertrekken a.s. maandag 7 maart (morgen dus) bij het krieken van de dag richting Hawaii. Onder aan ons blog is ruimte voor reacties, zijn benieuwd wat je ervan vindt of misschien heb je nog wel een vraag!?

WORDT VERVOLGD!!

Wist je dat....

* Het Kuna- volk een van 's werelds hoogste percentages van albino-geboorten heeft. Met één albino voor elke 145 geboortes. Albino's worden als een zegen beschouwd en worden in de Kuna-mythologie de 'kinderen van de maan' genoemd!
* Achter het aantal mijl zie je altijd een afkorting staan van bijv. 100 NM. De afkorting NM betekent Nautical Mile wat zeemijl betekent. Eén zeemijl is langer dan 1 KM. Dus 100 NM = 185 KM.
* Bijzonderheid hier in Panama is de Pica Pica. Wat is dat nu weer?! Het stuif meel van deze fluwelige plant veroorzaakt veel ellende. Dat hebben wij al mogen meemaken. Al een tijdje hebben we na het douchen grote jeuk aanvallen. Geen idee waarom, we denken dat het misschien van het water komt hier. Je hoort ook wel eens andere dingen over extreme jeuk, kanker of iets anders naars. Dus Liselotte al denken... hmmm dit is niet normaal. We hebben het er over met Songofthesea. En hoor! Zij hebben ook zulke extreme jeuk. Als we het in de app van de Vista Mar Marina vragen, begrijpen wij dat het van de Pica Pica plant komt. Het stuifmeel van deze tropische plant gaat bijv. in je handdoek zitten als die buiten opgehangen is, of in je natte kleren waaien als je de was buiten aan de waslijn laat drogen. Wat een venijnig plantje zeg! Maar goed dat we weten dat het niet van het zachte water komt. Want dat zit ruimschoots in onze tanks, reeds!
* We allebei wel beetje zenuwachtig zijn... wat een rot gevoel altijd voor je vertrek, dat went nooit! Komt goed, het verdwijnt weer gauw als we straks echt weg zijn!

NOTE: wij zijn heel verdrietig dat er oorlog is uitgebroken in Oekraïne.... Alle tekst berichten lezen we elke dag en het nieuws erover volgen we op de voet. Vol ongeloof en verwondering wat daar gebeurd. De beelden kunnen we niet zien, vanwege teveel data gebruik. Maar dat zal nog veel, veel meer impact geven. Wat een pijn en verdriet. Wij voelen en denken mee met jullie in Nederland waar alles zoveel meer nog leeft en het allemaal zo dichtbij gebeurd! Hier vanuit de andere kant van de wereld weet dat er gedacht wordt aan de mensen in Oekraïne, we leven met jullie mee en hopelijk komt er een eind aan al deze zinloze acties. Wij gaan nu 6 weken de zee op en kunnen hierin even niks meer volgen, vingers crossed  dat het STOPT!!!!

Oud & Nieuw Linton Bay. Samen met Fidelis en Philos

Laatste borreltje met Songofthesea, we zien elkaar volgend jaar weer!

Panama City, met een grote groene wokkel op de achtergrond, hetgeen goed matcht met mijn nieuwe sneakers ;)