Blog 19 Pitou's voyage Exploring Colombia and Panama/Pitou's reis Verkennen Colombia en Panama




klik op de video 





De skyline van Cartagena!

Panama, Linton Bay 2 januari '22

Intro
“Y (zeg: 'ie')... uno – dos – y – tres Y...cinco – seis – y – siete!” En iedere keer weer opnieuw. We genieten van de verrukkelijke salsa muziek en van onze.... ja danslessen, stapje voor stapje. Samen met zeilschip Fidelis van Jeanette & Jeroen volgen we salsa danslessen in Cartagena. We zijn inmiddels heel goed met elkaar bevriend, hebben het gezellig en veel plezier. Tijdens de danslessen zijn de 4 heupen op een rij, niet het soepelste... haha! We zijn immers niet met dans opgegroeid zoals de mensen hier. Het zit in hun genen, er wordt overal gedanst prachtig om te zien! 


Salsa danslessen in Cartagena

Maar wij doen het toch maar met z'n vieren en hebben de grootste lol. Met Ruben onze geduldige dansleraar (jaloers op zijn mooie bewegingen, het ziet er zo eenvoudig uit maar je doet het hem niet na...) uit Venezuela leren we de beginselen van de salsa. Helemaal nog niet makkelijk. Als Nederlander wil je je hele lichaam gebruiken.... hmmm nee! Niet goed, alleen je heupen bewegen en je schouders blijven stil en je neemt hele kleine stapjes. En dan moet je ook nog met je partner vloeiend bewegen en de pasjes tegelijk nemen, een uitdaging. Als ik in bed lig, hoor ik nog “giro, giro” (zeg: 'djiero' = draai) haha. Wat een superleuke tijd.


Met Bart Jan in Medellín, veel leuke barretjes in de wijk El Poblado 

Genieten, onze jongste zoon Bart Jan komt naar Colombia. We bezoeken o.a. de metropool Medellín en ontmoeten oude bekenden!

Hallooooo, dag lieverd!” Met een grote rol koffer komt Bart Jan aangelopen in de haven van Santa Marta. Na een flinke reis via Bogota naar Cartagena gevlogen, hier aangekomen met de bus. Hij neemt heel wat spullen uit Nederland voor ons mee, op een schip is er altijd wat nodig. Een verfspuit, vlaggetjes die we besteld hadden en cadeautjes van vrienden, hoe lief dankjulliewel! Voor mijn krullenbos mooie haargel, Bart Jan thxx zo fijn! Er breekt een heerlijke tijd met z'n drieën aan. We zwemmen in het zwembad van het luxe Marriot hotel in de buurt, daar mag je gebruik van maken als je in de haven ligt. Zo'n 'verse schone' handdoek krijgen we er altijd, pure verwennerij! We gaan met Bart Jan weer naar Minca, het bergdorp, bezoeken andere prachtige watervallen en maken hikes. We hebben nog een hilarisch moment waar Bart Jan toevallig bij is. We schreeuwen het nog net niet uit, maar er zit een enorme zwarte tor, zeker 7cm groot en met van die enge kaken, in ons bed, ín de klamboe. En hij kan nog vliegen ook, griezel, griezel. Huuuuu, met 100km per uur vliegt Liselotte het bed-met-klamboe uit (haha sommige lezers zullen dit voor zich zien...). Maarrrr ze is wel adequaat want van de mannen moeten we het niet hebben. Ze pakt razend snel een plastic bekertje uit de badkamer en vangt het beest en zet 'm buiten. Klaas is Kees, pfffft. 


Genieten met Bart Jan links in het vliegtuig naar Medellín; rest foto's (omgeving) van het bergdorp Minca, hikes naar Poso Azul 

We bezoeken de koffieplantage Victoria en krijgen we een rondleiding, door een Colombiaan die wat Engels kan, nou ja zijn Engels klinkt nog steeds Spaans. Leuk sfeertje hangt er, we eten zelfgemaakte cake en drinken koffie van de plantage. Dan vliegen we een kleine week naar Medellín, alwaar we een gezellige ontmoeting hebben met onze zeilvrienden van de zeilboot Tutti. Elkaar het laatst gezien op de Cíès-eilanden (Spanje) en in Bayona (Spanje), toen ze bij ons aan boord hebben gegeten, destijds nog met z'n tweeën. Nu is er al een jaar uitbreiding met een prachtig dochtertje Suze. We hebben met z'n zessen een leuke tijd en doen een aantal uitstapjes met elkaar, gossie wat een geweldig schattig en makkelijk kindje is Suze. Ze is heel rustig, maar ziet alles! Met z'n allen in de kabellift 'vliegen' we boven deze enorme miljoenen stad. 


Samen met Bart Jan en de Tutti's hebben we een gezellige tijd!

Medellín met zijn eigen 'favela's' en wijken waar zoveel is gevochten en ongelofelijke drugproblematiek was. Ooit werd de wijk Comuna 13 bestempeld als de tweede gevaarlijkste wijk ter wereld, maar tegenwoordig is dit gedeelte van Medellín één van de highlights en mag je niet overslaan. Er werden in deze wijk veel drugs vervoerd, het ligt vlak bij een snelweg waardoor het transport van wapens en drugs een eitje was. Veel drugsbendes waren er actief. Na de dood van de drugs baron Pablo Escobar werd het nog veel erger, omdat verschillende bendes een macht strijd met elkaar aangingen. Dit is verleden tijd, althans in deze mate. Wij genieten in de Comuna 13 van tieners die trots over hun wijk vertellen in best goed Engels! Kogel gaten krijgen we te zien en we griezelen van de geschiedenis, je krijgt er kippenvel van en een brok in je keel. Het is echt heel indrukwekkend, je voelt het in je hele lijf als je er loopt. Er zijn veel kleurrijke muurschilderingen op huizen en muren waar je het verdriet en de onmacht ziet. 


Links de Parroquia de la Veracruz in hartje Medellín; rechts beelden van Comuna 13

Gelukkig hebben wij ons geen moment onveilig gevoeld, wat heeft de regering dit ontzettend goed aangepakt. We verblijven in de trendy wijk El Poblado, waar we een hotelletje hebben geboekt. Het is een prachtige groene omgeving met een aantal pleinen. Er zijn veel gezellige bars en hippe restaurantjes. Tutti verhuist ook naar deze wijk, hoe gezellig, eten een hap samen en nemen afscheid. Zij gaan hun boot, die nu in Portobelo (Panama) ligt, verkopen en weer terug. En een mooie nieuwe start weer in Nederland maken, veel succes en plezier Jenneke, Bart en Suze!
Wij met z'n drieën bezoeken de binnenstad van Medellín en een prachtige beeldentuin. Helaas heeft Medellín niet een mooie oude binnenstad ontdekken we, tja je kan niet alles hebben.


Parque National Natural Tayrona, verblijven in schitterend resort midden in de jungle en we
maken een mooie hike langs de kust!

Als we weer terugvliegen kijken we terug op een supertijd, we waren nog lang niet uitgekeken in Medellín en zijn omgeving! Als klap op de vuurpijl bezoeken we met Bart Jan ook nog Parque National Natural Tayrona. We maken een prachtige hike, langs de zee en grote rotsen en verblijven in een kleinschalig luxe resortje midden in de jungle. Haha zonder grote kevers dit keer, maar met veel geluiden uit het oerwoud van brulapen en kwetterende papagaaien. We hebben met z'n drieën 2 cabaña's, superleuk zo'n eigen huisje en er is zalig ontbijt met veel vers fruit. Het is genieten. De 3 weken met Bart Jan zijn omgevlogen, we hebben heel veel kunnen doen, ondanks de *C* noemen we het maar. Met de besmettingen gaat het overigens niet slecht in Colombia, het is zelfs afgenomen.


We gaan je missen Bart Jan!

'Coke aan de boot', we hebben een 'witte neus' en we vieren alles wat er maar te vieren valt!

Weer hop aan de bak als Bart Jan is vertrokken (altijd een sippe dag!). Hij had in zijn bagage een verfspuit mee genomen. We gaan de plekken bijwerken van de botsing. Ook hebben we een witte neus... nee hoor geen coke (slechte grap), maar het is een witte aanslag op Pitou van kalk. Het gaat er moeilijk af, we kunnen hier helaas geen spuitbusje krijgen met antikalk. Met veel poetsen gaat het er redelijk af. Het verf spuitje doet wonderen en Machiel is een tovenaar. Hij plamuurt en schuurt en verft en dan is de botsing 'wegggg'! Geweldig werk, hier in de hitte, well done Machiel. Liselotte maakt schoon, naait vlaggen. Ook gaat ze samen met Jeanette op stofjes jacht, zo gezellig om samen, even onder vrouwen/vriendinnen te zijn. We kopen stoffen, biaisband, knopen etc. en ik word getrakteerd door Jeanette op een ijsje, te gezellig!


We vieren 3 verjaardagen met elkaar in Santa Marta!

Dan wordt het echt tijd om te vertrekken. Inmiddels, al eerder gezegd, zijn we goed bevriend Fidelis, die 6 weken na ons in Santa Marta aankwamen. We hebben heerlijk etentjes op elkaars boot en gaan ook regelmatig samen uit eten. Dat is hier nog heel goedkoop (Cartagena is veel duurder). Ook vieren we in de maand oktober 3 verjaardagen met elkaar. Alleen Liselotte is niet in Oktober jarig ;) We bakken verjaardagstaarten voor elkaar, hoe leuk! Op een van de verjaardagen (die van Jeroen dacht ik) gaan we naar een nachtclub met z'n vieren. Man man wat een geweldige avond/nacht hebben we met z'n vieren gehad. Het is in La Brisa Loca, een prachtig backpackers hostel, in het centrum van de stad. Op een groot dakterras wordt muziek gedraaid en er zijn veel mensen. Iedereen makkelijk en vriendelijk, heel relaxed allemaal. We dansen en genieten.


Monumento  Torre del Reloj is de toegang naar de oude stad in Cartagena!

Cartagena de Indias, indrukwekkende stad; prachtig wildlife; Pitou danst op het water en Machiel heeft veel tandartsafspraken!

We zijn op weg naar Cartagena, haar officiële naam is Cartagena de Indias of te wel Cartagena van Indië. De formele naam wijst op de koloniale relatie van de Colombiaanse stad met Spanje. Ze werd in 1533 gesticht en werd naar het Cartagena van het 'moederland' genoemd. We zeilen (uhmmm motoren, geen wind) samen met Fidelis, van Santa Marta naar Puerto Velero waar we ankeren. Een matig tochtje want Alice onze stuur automaat doet het niet. Dat betekent de hele dag sturen, dat zijn we niet meer gewend. Voor ons bekent Alice een heel betrouwbaar crew-lid, ze is nooit (zee)ziek en doet het altijd! Behalve vandaag dus. Door een update waren de instellingen gewijzigd en dat probleem hebben we bij aankomst op de ankerplek direct aangepakt. Gelukkig maar, op weg naar Cartagena doet Alice het weer prima, heel blij mee. Bij zonsopgang (06.00 uur) vertrekken we, samen met Fidelis. “Jeetje Machiel wat is dit nu? Ik zit onder de zwarte puntjes? Oefff het prikt ook nog eens en hoe!” roep ik hard naar Machiel. Hij staat op het voordek het anker op te halen: “Geen idee, ik zie hier niks??”, schreeuwt hij terug. Ik sta aan het roer en kijk naar mijn benen, waarvan de enkels zwart zien. Het blijken stekende zandvliegen te zijn, ik had wel 20 beten per enkel! Nog heel veel last en jeuk van gehad, gelukkig zijn we verder deze beestjes niet meer tegen gekomen. Als de skyline van Cartagena in zicht komt, zijn we diep onder de indruk. Het lijkt New York wel... het is adembenemend! We meren aan bij Club de Pesca een chique jachtclub in het hartje van Cartagena. 


Prachtig uitzicht vanaf ons schip in Club de Pesca, op de skyline van Cartagena!

We hebben in de kuip een schitterend uitzicht over de brede binnenzee en de skyline. Van veel boten eerder vernomen dat je ligt de bonken in het water, als de 'partyboten' in de avond langs komen varen. Dat vinden we eigenlijk reuze meevallen. Wij denken dat de bewegingen anders zijn omdat wij 23 ton zwaar zijn. Swell is er zeker in de haven, maar we ervaren het niet als heel erg. Pitou danst gewoon op het water, haar mooie groene heupen op en neer ;) 


Een van de vele festiviteiten in Cartagena, het dansen zit bij de Colombianen in het bloed!

En wie danst hier niet! Wij schrijven ons in met z'n vieren voor de al eerder genoemde salsa danslessen, bij Crazy Salsa. Het is geweldig, zo leuk om met iets anders bezig te zijn, als klussen (de wc. achter is stuk), poetsen en zweten. Doordat Machiel gebits-problemen heeft, blijft het uiteindelijk bij 3 lessen. Deze koesteren met z'n vieren, we gaan gewoon nog heel vaak verder oefenen of ergens anders een lesje nemen. Allemaal hebben we last van de hitte, ook onder het dansen. Haha wij zoeken soms verkoeling in de wc van de haven, even in de airco. Liselotte leest wel eens een boek in de toiletten bij de wasbakken en gaat zitten op een van onze opklap stoeltjes. Ook schuilen we wel eens in de Exito een grote supermarkt, waar het koel shoppen is. Want Cartagena is heet, nog heter dan Santa Marta, geen afkoeling door zwembad hier. En 'hot' is het ook, o.a. in de oude binnenstad. Het oude centrum begint grofweg vanaf het Torre del Reloj. Als je hier doorheen loopt, komt je direct in La Ciudad Vieja en is het hart en de ziel van Cartagena. Het bevindt zich achter de stadsmuren, je vindt hier de belangrijkste bezienswaardigheden en historische gebouwen. We verkennen de wijk lopend, dat is het leukste en we genieten van de romantische straatjes, eeuwenoude kerken en pleinen. Wat een prachtige binnenstad met veel allure, maar daardoor ook iets meer toeristisch. De mensen in klederdracht willen alleen op de foto voor geld, je wordt vaker aangeklampt om iets te kopen etc. Ons hart gaat (nog) iets meer open voor de hippe wijk Getsemani. Op 20 minuten lopen van Pitou, zijn we er al in deze kleurrijke wijk. 


De leukste wijk van Cartagena (vinden wij)!

In het hart van Getsemani is Holy Trinity Square met z'n oude kerk. Een biertje drinken, naar de straat muzikanten luisteren, of gegrilde arepa's eten bij een kraampje, het kan hier allemaal. In de omliggende straatjes vind je prachtige kleurrijke muurschilderingen en hippe barretjes, life muziek en heerlijk eten. Er wordt vaak spontaan op straat gedanst. In deze wijk zijn we (samen met Fidelis) vaak te vinden. Liselotte heeft een 'zwarte' vriend in een straatje. Het is een zwarte 'zielige' kater. Hij heeft maar één oog en het andere oog is troebel. Hij is heel mager en bottig en heeft maar een halve staart, vast door een auto eraf gereden. Eigenlijk is hij niet om aan te zien zo lelijk. Elke dag gaat ze hem restjes kip of een katten zakje geven... ahh.


Machiel vele afspraken bij zijn tandarts en andere specialisten (kaakchirurg); Liselotte de voorraden aan het reorganiseren!

Al de tweede dag dat we in Cartagena zijn aangekomen, maakt Machiel een afspraak met de tandarts. Weet je nog uit het vorige blog 17? Er zijn 2 kiezen gebroken er daar moet iets mee, een daarvan heeft een noodvulling, erop gezet door een tandarts in Aruba. Niet zo fijn, maar we hebben een goede Engels sprekende tandarts gevonden. Mw. Winne Rodriques (zie foto boven) is ontzettend aardig en kundig. Om een lang verhaal kort te maken, met een heel team van specialisten om haar heen wordt Machiel uiterst adequaat geholpen. Helaas zijn er een paar complicaties, maar de specialisten zijn zeer toegankelijk en bijzonder hartelijk. Je hebt met de tandarts contact over de app. Elke dag wel even een vraag hoe het met je gaat. En als er iets niet goed voelt, mag je gelijk komen. Niet te geloven hoe dat hier gaat, de lijntjes zijn heel kort en ze nemen de tijd voor je. “Ahhh ik vind je zo zielig!” Ik kijk meewarig naar Machiel, hij heeft een 'hamsterwang-vol-nootjes' om het zo maar even te zeggen. Door alle behandelingen is zijn wang behoorlijk opgezwollen. “Mjaaa”..., mompelt 'de hamster' een beetje sip. Gelukkig komt het helemaal weer goed met dit lieve knaagdier van me. Ik blijf maar even bij het dieren thema. Want in het park Centenario gelegen in het hartje van Cartagena woont veel wildlife. Dan wel geen hamsters (of misschien wel?), we nemen veel geluiden waar van allerhande vogels, w.o. kwetterende papagaaien en grote zwarte vogels, nog niet kunnen determineren hoe ze heten. Maar er zijn ook apen met schattige witte haartjes, luiaards (ik ben dol op deze dieren, vooral hun traagheid vind ik fascinerend) en een hele grote groene leguanen soort. Ook levendige rode eekhoorntjes laten zich vaak zien. “Hoe kan dat hier allemaal zo leven, in een stadspark”, denken we? Het kan.


Wildlife in het park van links naar rechts: Roodstaartboomeekhoorn (Sciurus granatensis); Luiaard (Folivora Phyllophaga); Pinché aapje of Dwerg-lisztaap of Katoentamarin (Saguinus oedipus) = ernstig bedreigde diersoort; Groene leguaan (geen idee welke Latijnse naam erbij hoort)

Weer klussen en reorganiseren, we komen aan in Panama en ontmoeten Sinterklaas & Piet

Om naar Panama te gaan moet er gereorganiseerd worden. Daar bedoelen we de voorraden mee. Panama is veel duurder dan Colombia, we gaan eerst kijken wat we nog in huis hebben voor we opnieuw voorraden gaan inslaan. De taak van Liselotte. Ze haalt alle kastjes uit, een klus in de hitte. Het is niet zo makkelijk om te kijken waar etenswaren handig opgeslagen staan. Je hebt altijd van alles nodig en je moet veel bij de hand hebben. Liselotte heeft de voorraden nu als volgt in gedeeld: een pasta & rijst kastje; een meel & gist kast (voor broden bakken); een kastje met ontbijt spullen; grote kast met alle grote pakken meel, rozijnen en noten en sesam, cacao, koffie; kastje blikken bonen en andere ingeblikte groenten; kastje (wal)noten, chips en wijn, bier ligt onder de vlonders; kastje pindakaas, jam, honing, thee; kastje met zuur zoals augurken, paprika, zilver uien etc. En in de kookeiland kast zit nu uit al deze bovengenoemde kastjes 'van alles wat'. Helemaal tevreden mee, veel meer overzicht en alles bij de hand. Machiel ververst olie en lost het probleem op met de motor. Brandstof toevoer liep niet soepel, knik in de leiding. We laten een nieuwe dinghy hoes maken, natuurlijk wortel oranje. We ontdekken vlakbij de haven Farmatodo, een hele grote drogist met airco die 24u open is. Heerlijk om ook hier even af te koelen. Liselotte koopt shampoo en gezicht- en zonnecrème, het moest weer worden aangevuld. Ook maken we nieuwe grote tassen voor in de kuip (zie foto's onderaan ons blog). Omdat we geen kuip bank hebben waar spullen in kunnen, hebben we veel last van rondslingerende troep. Vooral Liselotte kan hier niet goed tegen. Alles op z'n plek is fijn en dingen kunnen vinden is het motto. Zo gezegd zo gedaan. 


Met zeilvrienden Jeanette & Jeroen. Middelste foto we bezoeken het grote fort San Felipe in Cartagena!

We lopen naar het Home-Center in een grote Mall en we kopen PVC buizen, voor het frame in de taszakken. De grote tassen laten we maken door de meneer van de dinghy hoes. Ze zijn 1.00m - bij 60cm -en diepte 20cm. Tjonge, daar kan veel in! En het staat heel netjes (zie foto's onderaan ons blog). We hebben het in een post genoemd op Instagram, veel leuke reacties gekregen van andere zeilers die ze ook gaan maken. Ze hebben het zelfs over “we stelen jullie idee”! Zo leuk. Maar ohhh wat gaan we Colombia missen, het zit in ons hart, de mensen, z'n fantastische natuur o.a de machtige bergen en de weelderige jungle, de steden, de sfeer etc. Na meer dan vier maanden in Colombia te zijn geweest,  is het echt tijd voor ons om verder te gaan.
Dankjewel Colombia voor deze geweldige tijd!


“Zie ginds komt de stoomboot uit Spanje (uhh Colombia) weer aan!” We varen de grote baai in van Portobelo, na een vlotte oversteek van nog geen 2 dagen en ankeren. Wij huppelen als paardjes zo blij, we laten gauw onze dinghy de 'oranje wortel' te water, we zien onze kinderen staan op de kade. We zijn in Panama!


Hereniging op 5 dec. in Panama (Portobelo) met onze oudste zoon Martijn & Nikki!

Onze oudste zoon Martijn & Nikki (zijn vrouw) staan daar, “dag lieverds!”, wat een ontroerend moment. Vooral voor Machiel, die had ze in levende lijve een jaar niet meer gezien! Gelukkig is het net gelukt om 10 dagen quality-time met elkaar te hebben, wat gaan we van ze genieten! De tandartsbehandeling gelukkig helemaal afgerond, de dag voor ons vertrek naar Panama was de laatste handeling. Zo leuk om Martijn & Nik weer te zien, ze zitten boordevol verhalen omdat ze met hun vrienden Yoram & Lilian al een supergave tijd hebben gehad en 2 weken in de binnenlanden van Panama zijn geweest. Zij hebben o.a. het Panama kanaal al gezien en de Pacific kant van Panama, een 4wheeldrive gehuurd en enorme watervallen gezien!


Aan komst Pitou in Panama, baai van Portobelo;  pizza eten bij een Italiaan die hier lang geleden is neergestreken

We verkennen samen Portobelo, een heel oud stadje (zeg maar klein dorpje). De baai waaraan Portobelo ligt werd in 1502 door Christoffel Columbus ontdekt en door hem Puerto Bello (mooie haven) genoemd. De diepe natuurlijke haven maakte deze plaats uitermate geschikt als havenstad, de naam werd later verkort tot Portobelo. Er zit een grote geschiedenis aan vast, er is zoveel over geschreven! Maar hoe gaaf is het om vanuit Cartagena in de baai van Portobelo aan te komen waar Columbus heeft gelegen met zijn schip de Pinta, via het grote handels pad over zee. Portobelo lag op de zogenaamde Galei route (Ruta del Galeón), waarlangs goud, zilver en smaragden werden vervoerd vanuit Onderkoninkrijk Peru en Alto Perú (het huidige Bolivia) en naar Spanje werd vervoerd. De baai wordt omringt door 7 forten met kanonnen in de baai, er zijn heel wat veroveringen hier geweest. De forten zijn overigens afgebroken voor een deel omdat er veel stenen zijn gebruikt voor de wanden van het Panama kanaal! Alle verhalen horen we van Martijn & Nikki (afgekort M&N) tijdens een heerlijke pizza bij een Italiaan die een zeilers cafeetje heeft. Er wordt muziek gemaakt en gezongen. Wij doen mee. 

De volgende dag is het 5 december. En Sint Nikki heeft aan alles gedacht. Er zijn 3 Pieten mutsen en een mijter voor de Sint. En lekkernijen als gevulde speculaas, kruitnoten en een banketstaaf. Geweldig! Voor een warme chocolademelk is het te heet. Een koud watertje smaakt er ook prima naast. We kopen in Portobelo nieuwe meel, we hadden niet de juiste meel volgens Martijn. Het was zelfrijzend bakmeel niet geschikt voor brood bakken. En als iemand het kan weten en veel ervaring heeft met broodbakken is het Martijn. En dat laat hij de hele vakantie zien. Hij bakt elke dag verrukkelijk brood, echt zalig wat een verwennerij als het voor je gedaan wordt. Elke dag geurt Pitou naar versgebakken brood, mmmm!


Martijn bakt elke dag brood op Pitou!

En heel leuk is als Machiel terug komt met de dinghy, dat hij bij een bushalte de vrienden van M&N heeft op gepikt, Yoram & Lilian. Ze drinken even gezellig een biertje mee op Pitou. Zij zijn op weg naar Isla Grande bij Linton. Vrij snel gaan wij ook die richting op, maar dan naar Linton Bay. We varen tegen de wind in. Een rommelige zeetje, met korte vervelende golven. M&N houden zich kranig! We ankeren in Linton Bay en eten een hapje in het zeilers café aldaar. Wij moeten ons nog inklaren, hetgeen ten dele maar gelukt was in Portobelo omdat de Port Captain niet kwam opdagen. In Linton Bay een fluitje van een cent de volgende dag. Ook ons cruisers permit hebben we al, om in Panama te kunnen varen. De volgende dag varen we alweer heel vroeg uit de baai, richting de San Blas eilanden, vanuit hier 45 NM. Een rommelige, knobbelige zee weer en natuurlijk tegenwind. Maar na een uur valt de auto pilot uit. Hè get... waarom doet Alice het niet, wat gek dat ze uitvalt? Machiel kruipt in onze achter kajuit en ziet dat de bovenste lager van ons roer los zit. Hmm dat is het euvel van het uitvallen van Alice, niet fijn, op deze manier willen we niet verder de zee op, we besluiten terug te gaan naar Marina Linton. Eerst moet de lager gelast worden. En we zaten al zo krap in tijd voor het bezoek aan de San Blas eilanden, het zou op het nippertje zijn geweest er moest niks tussenkomen... Wat jammer nou. Het is wat het is op een boot, vaak is er iets wat tijd nodig heeft, of een euvel wat er tussen komt. Martijn & Nik nemen het gelukkig sportief op, alhoewel het teleurstellend is voor hun om deze prachtige afgelegen eilanden niet te bezoeken met de Kuna Indianen. Zij leven op een heel traditionele manier nog in een eigen gemeenschap. Martijn heeft zijn hele vakantie een speciale lens meegesjouwd om portretten te maken... Maar zoals ze zelf zeggen: “pap & mam we zijn voornamelijk voor jullie gekomen en daar genieten we van”, de lieverds! Plan B gaat in.


Dinghy tocht (drone foto gemaakt door Martijn); de zwartgezichtsslinger-aap (Ateles chamek) haalt gekke capriolen uit op het eiland; zwemmen bij Mamay eiland

We maken een aantal dinghy tochten vanuit de Marina Linton waar Pitou nu ligt. Gelukkig veel te doen/zien hier in de prachtige omgeving aan jungle en wildlife. We zwemmen bij het eiland Mamey in mooi blauw water. Met z'n drietjes in de dinghy, stuurt Martijn meesterlijk tussen de riffen, oeffff tussen enorme golven in om bij het strand van Mamey te landen. Machiel blijft aan boord op de lasser wachten. Ook bezoeken we de 'tunnel of Love' met z'n vieren. Een prachtige tocht door de mangroves met de dinghy, die als een tunnel helemaal naar boven zijn gegroeid in een boog. De dikke mangrove wortels steken een meter boven het water uit, het weelderige frisse groen van de mangrove bladeren is een groot plezier voor onze ogen, beeldschoon! We horen veel oerwoud geluiden en zien een grote zwarte roofvogel. We varen via een binnenmeer naar een kleine haven Panamarina midden in de jungle, waar een aantal boten aan een mooring (ankerboei) liggen. Er is werf naast met een handje vol boten. Het heeft petit restaurantje, de eigenaren zijn Frans. Ook de boten zijn allemaal Frans op een enkeling na. Een Franse enclave in Panama. De lunch die we gebruiken in het restaurant is ook Frans, we kunnen kiezen uit verse quiche met/zonder kip en een salade. Wat een bijzonder plekje (met dank aan Panache en Rafiki voor de tip). Het zijn wel niet de San Blas eilanden, maar het is toch een onverwachte leuke tocht die we anders niet gemaakt zouden hebben. We varen weer terug en via zeilvrienden van boot Panache hebben we gehoord dat er veel apen zijn op het eiland tegenover de Marina Linton. En ja hoor, je mag niet komen op het eiland, maar vanuit de dinghy we zien 'zwartgezicht-slingerapen'! Ze zijn best groot en hebben een enorme krulstaart waarmee ze moeiteloos rond slingeren. Zo gaaf, we kunnen er uren naar kijken!


Lol op de dinghy tocht, wat gaan we jullie missen Martijn & Nikki!

We bezoeken Puerto Lindo een klein dorp in de buurt, lopen door het slaperige dorpje met als hoogte punt een groot varken aan gelijnd bij een stuk strand. Het ziet er rommelig uit, er ligt overal veel afval langs de kant van de straat en weg er naar toe. De bevolking in dit gebied van Panama is hier, net als in Portobelo,  heel donker. De mensen komen oorspronkelijk uit Congo. Als slaven ingevoerd en na de afschaffing hier op gegeven moment achter gelaten. Ze zijn gebleven en hebben hun eigen gemeenschap hier in Panama, heel bijzonder. We gaan alweer de laatste avond in met M&N. We worden getrakteerd op een heerlijk etentje, ahh we gaan jullie missen, we hebben zo'n heerlijke tijd gehad met jullie! Er volgt weer een sippe dag...


Chillen in de hangmatten!

Maar hup, ook weer door met de orde van de dag. De lasser komt, een vriendelijke Colombiaan die hier goed dollars verdiend. Hij heeft z'n vrouw en kinderen in Colombia wonen en gaat af en toe terug. Hij last netjes en doet ook nog een ander klusje voor ons. We slaan verse groenten en fruit in en wat kip. En dan is het zover, we gaan naar de San Blas eilanden.

Daarover meer, in ons volgende blog 20, mis het niet, onze plannen voor volgend jaar staan er ook in. Tipje van de sluier.... we gaan door het Panama kanaal, ohhhh hoe spannend!

WE WENSEN IEDEREEN EEN PRACHTIG EN GEZOND 2022!!!

Laat die booster prik maar komen, hoppetee, wij proberen deze te halen hier in Panama. Een jaar waarin we hopen dat de *C* wat naar de achtergrond zal gaan... fingers crossed....!

Amor de nosotros, CIAO!

LISELOTTE & MACHIEL


En natuurlijk vinden we het heel leuk als je reageert. Onderaan ons blog is daar ruimte voor, wat je er van vindt of als je nog een vraag hebt ;)

WORDT VERVOLGD!

Wist je dat....

* we het zo ontzettend leuk vinden en waarderen dat onze kids ons iedere keer komen opzoeken!

* onze foto's mooi scherp zijn in het blog, als je op de foto tikt! Als je op de x boven de foto drukt, tik je 'm weg en kan je weer het blog verder lezen ;)

* We zijn lid geworden van de Panama Posse. Dit is een vereniging van een zeilers-community waar je met je lidmaatschap kortingen krijgt  bij veel Marina's rond Midden-Amerika Caribische kant en de Pacific. Ook maken we gebruik via deze vereniging van hun agent voor het Panama kanaal, waar we ook korting op krijgen. We hebben de lidmaatschap kosten al snel terug verdiend.

* wij in de haven van Cartagena weer veel vogels hoorden! Vooral de Grietje-bee, een mooi klein geel met zwart vogeltje. Ze fluiten ook een beetje 'Grietje-bee', dat hoor je er echt doorheen. We zagen en hoorden ze ook heel veel in Suriname, zo leuk!

* de vriend van Martijn, Yoram waar ze mee gereisd hebben hier in Panama, heeft op het eiland Isla Grande een flinke beet van een hond gehad, tot op het bot. Gelukkig was hij voor Rabius gevaccineerd, maar hij moest alsnog 2 vaccins krijgen (binnen 48 uur). Deze waren niet te krijgen in Panama! Hij moest vliegen naar Costa Rica om ze alsnog te krijgen. Ondanks het feit dat de hond misschien geen Rabius had, wil je daar absoluut geen risico in lopen, Rabius is altijd dodelijk. Wat een gedoe! Gelukkig gaat het helemaal goed met hem ;)

* De zeilwereld is klein. We zien veel bekenden en zeilvrienden. We hebben weer een gezellige ontmoeting met Dick & Sylke van de Elisha. Zij komen uit Zuid Afrika en we hebben al een aantal keer met ze een glaasje gedronken. Ze zijn nu op weg naar Jamaïca en Cuba. En de 'Russen' komen lunchen, die zijn even in Cartagena, hun boot staat op de kant in Puerto Velero. Het zijn zeil vrienden van ons uit Santa Marta. Zij varen met hun X (merk schip) eXpeditious. Zo gezellig om Karina & Alexei weer te zien! We hebben meerdere keren bij elkaar gegeten, wat een prachtig stel. En ook de Galena's komen we weer tegen. Haha als van ouds gezellig eten en drinken we en dansen we! Lang met elkaar in de lock-down gelegen op Martinique en hele stukken met een groepje andere zeilvrienden samen gezeild. Zo leuk om elkaar weer te zien! Ook de Silkap zien we weer, gezellige tijden! 


Links de 'Russen' bij ons op bezoek bij in Cartagena;
rechts gezelligheid met de Galena's weerzien in Cartagena (Machiel heeft dikke 'hamsterwang')

We lopen met meters lange PVC buizen voor grote tassen aan de railing in de kuip. Dat ruimt een heleboel op van los-slingerende spullen!


De 2 grote tassen, hoe opgeruimd staat dat!




 







Reacties

  1. Wat een mooie belevenissen weer (soms ook mindere > 2 kiezen!). Maar wat nodigt jullie impressie van Colombia uit om ook dat land te verkennen zeg :) Enjoy en stay safe!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hi Peter, dank voor je reactie wat leuk! Ja we hebben erg genoten van Colombia, het overtrof al onze verwachtingen. Als je de kans krijgt, doen! Heb een mooi 2022! Cheers, Pitou

      Verwijderen
  2. Ha Liselotte en Machiel, Wat een mooie blog en mooie film met prachtige muziek van jullie: was genieten! Fijn om te zien en horen dat het goed met jullie gaat en the kids zijn geweest. Liefs en een mooie tijd in Panama! nicht Marian

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hi Marian, wat leuk dat je reageert! We zijn weer lekker veel aan het zeilen dat voelt zo goed. En we hebben genoten van de kids, zulke waardevolle tijd! Hopelijk bij jullie straks de lock-down iets minder streng.... En ik hoop dat alles goed is met je gezin en de rest van de familie!? Liefs van ons uit Panama,
      Liselotte & Machiel

      Verwijderen
  3. Ha, nu pas filmpje gekeken en blog gelezen. Heerlijk om even met jullie mee te genieten. Zeker nu het hier wat koud en donker is. Het is de afgelopen tijd beetje druk geweest met werk - eigenlijk te druk, dus had eigenlijk nergens anders oog voor.
    Wat een prachtige reis maken jullie toch. En zo leuk dat we mee kunnen kijken. Geniet maar lekker vriendin! Dikke kus, Annette

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hey Annette,
      Dank voor je lieve bericht! Leuk dat je het blog gelezen hebt en het filmpje gekeken. We gaan gauw weer bij praten, ik hoor graag hoe het met jou gaat, harde werker!
      Liefs en grote hug 😘,
      Liselotte

      Verwijderen
  4. Hallo Liselotte en Machiel,

    Per toeval kwamen wij het briefje weer tegen met jullie site, die waren wij kwijt... Direct alles weer bekeken wat jullie hebben meegemaakt! En wat een geweldig avontuur is dat! Het ziet er allemaal fantastisch uit. Eigenlijk zijn wij gewoon rete jaloers, maar het is ook een goede inspiratie.

    Groetjes van Debbie en Edwin, vanuit, nog steeds, de Zonnebloem :-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hey wat leuk Debbie en Edwin! Dank voor jullie bericht. Natuurlijk weten we wie jullie zijn, het hoekje op de Zonnebloem toch? Jullie 2 zonen inmiddels studerend en de deur uit? En hebben de ook reis plannen? Het is goed te doen hoor, zelfs met de *C* ;). Wij genieten nog steeds volop. Jullie heerlijk de lente in, geniet ervan.

      Groetjes uit een warm Panama☀️, wij zijn nu een heel grote oversteek aan het voorbereiden :)
      Liselotte & Machiel

      Verwijderen
    2. Idd hoekje Zonnebloem! :-) heel veel plezier en veel succes met de grote oversteek! Groet, Debbie & Edwin

      Verwijderen
  5. Heerlijk om jullie verhalen te lezen en te zien. Kunnen lekker meegenieten, terwijl we zelf 2 maanden op Sint Maarten zitten (deze week de Heineken Regatta!). Gr. Lex

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hey Lex wat leuk, op de valreep zien we jouw berichtje!
      Wat heerlijk op Sint Maarten. Zeil je nog mee met de regatta? Haha dan weet je met al die bewegingen goed wat we voelen. Geniet het prachtige eiland en blijf veilig, voor het orkaan seizoen komt, wegwezen daar (vanaf eind mei).
      Wij vertrekken morgen richting Hawaii een enorme oversteek. Als je ons wilt volgen, we hebben een tracking link. Boven aan ons blog is de link, druk op de palmen foto van de 'linktree'.
      Gr. van ons ;)
      Liselotte & Machiel

      Verwijderen
    2. en Lex je kan nog meer lezen, vandaag komt blog 20 en video 20 uit.
      Fijne tijd! Xx

      Verwijderen

Een reactie posten