12. Pitou's voyage the Canary Islands to Cape Verde / Pitou's reis van de Canarische eilanden naar Kaapverdië

                                                                          
                                                                          klik op de video ⇈

⬇ FOLLOW US ⬇ 'hyperlinks on 'Link-tree' PRESS BELOW ⬇

('Gram' ; FB; YOUTUBE)

https://linktr.ee/Pitou

Mindelo, São Vicente 21 november'19

Intro
We liggen voor anker in een mooie baai met prachtig groen water, in de haven van Mindelo. Wat een mooie naam hè Mindelo (spreek uit Mindeeloo), maar het klinkt voor mijn gevoel niet echt 'Afrikaans'. Maar toch zijn we op de Kaapverdische eilanden, Afrika! Het is ook echt Afrika, wat een verschil met waar we vandaan komen en ook zo anders dan Marokko. We hebben een bevoorrecht gevoel om al deze verschillende culturen te mogen leren kennen. De Canarische eilanden behoren tot Spanje; zijn modern; voorzien van alle winkels met-wat-je-maar-'nodig'-hebt; 4G (jaaa, dat hadden we overal nog....) en wat je maar verder kan bedenken. Alle zeilers slaan hier héél veel in, vooral levensmiddelen. Iedereen weet, hier is het nog goedkoop, daar aan die andere kant van de 'plas' niet meer, of het is er gewoon niet.

'Pitou' op de ankerplek in Mindelo, São Vicente Kaapverdië.

Dat 'Pitou' nog drijft....

Na een heel drukke maand, niet 'jachtig' zoals in Nederland, maar vol met (leuke) gezellige afspraken; bezoek van meerdere vrienden en 10 dagen Nederland, vinden we tijd om te gaan bevoorraden. Bevoorraden? Jaaaa, daar wordt mee bedoeld: je schip volladen met vooral veel levensmiddelen zoals blikken tomaat; (bruine) bonen; mais; afbak brood; puree; pesto; pasta; meel; kaas; (prik)water; bier; wijn; pakken melk; melkpoeder; koffie ect. ect. Want straks kan je het niet meer krijgen of betaal je er (in het Carieb) het dubbele voor. Het is een leuk sfeertje in de Marina San Miguel (Tenerife). Je ziet regelmatig andere boten die met de 'thuisservice' van supermarkt Mercadona heel druk zijn. Zo ook wij. Wij boffen want we rijden met vrienden die bij ons op bezoek zijn, meerdere keren mee in hun gehuurde auto's! (bedankt Theo&Mieke; Harry&Isabel; Robbie&Marjet). Zo slaan we het eerste gedeelte in van onze houdbare voorraden. En dan komt het tweede gedeelte nl. de verse voorraden zoals vlees; vis; fruit; yoghurt; groenten; brood ect. Tja, nu geen auto. Maar wij weten inmiddels als 'reizigers zonder auto' dat het ook anders kan. Nog even twijfelen, toch weer een auto huren? Nee we beslissen van niet. Veel geld al aan havengelden uitgegeven (hmmm de euries vliegen uit de beurs) zoveel ankerplekken zijn er namelijk niet op de Canarisch. En het havengeld is veel (even een mopper...). Dus geen auto besluiten we. Hoe dan wel? Gewoon op de eeuwenoude manier, we gaan liften. Grote gniffel....;-) want ik stik werkelijk van het lachen als ik Machiel zie met zijn duim omhoog. Dat is toch geen gezicht 2 van die mensen (op leeftijd...;-) al liftend. De slappe lach van mij houdt op als het gewoon lukt, maar wat een pret! Super aardige mensen in zo'n kort contact in de auto. Ze rijden toch die kant op naar de supermarkten, wel zo milieubewust zegt een jonge vrouw nog die werkt bij de duikschool, waar we ook een lift van krijgen. Wij maken alsmede gebruik van de 'thuisservice van de Mercadona', het wordt de volgende dag allemaal keurig afgeleverd. Wel op het parkeerterrein bij de haven van San Miguel en dat is lastig. Er rijden alleen golfkarretjes van de marinero's rondom de haven. Je kan er niet komen met de auto waar wij liggen zo'n 400 m.verderop. Dus we klampen een van die karretjes aan en deze rijdt voor ons met al die spullen naar ons ponton, hoe fijn is dat! Het blijft een puzzeltje maar het lukt altijd weer zonder auto. We gebruiken ook geregeld de benenwagen gewapend met, al eerder door ons beschreven in blog 9, de 'boodschappen-trut'. Vanuit San Miguel is het +/- 45 min. lopen naar de supermarkt in Los Abrigos. Dat Pitou nog drijft... met al die spullen aan boord, kratten vol, het is maar goed dat we de waterlijn iets hebben verhoogd, toen we op de werf lagen.

Ondertussen loopt de hele haven vol met andere cruisers en we hebben veel gezellige ontmoetingen, kunnen eindeloos met elkaar praten over 'de oversteken' die we allemaal in het vooruitzicht hebben. Er worden weer veel 'visitekaartjes' uitgewisseld.

Fourageren op Pitou bij de Mercadona voor de oversteek en het komende jaar!

Tijd voor onderhoud en een tripje op Tenerife en feestje (in Nederland)

Als we in september bezoek krijgen van mijn dierbare vriendin Annette, zeilen we met haar 15 mijl Zuidwaarts van Santa Cruz naar Puerto Radazul, op Tenerife. Machiel vindt het fijn om zich alleen even te richten op het onderhoud van de boot. Ik ga met Annette 5 dagen op pad om de 'binnenlanden' van Tenerife te verkennen. We kiezen samen voor de bus en deze brengt ons naar Vilaflor; de Teide (hoogste berg van Spanje) en Garachico in het Westen, verspreid over de 5 dagen. We hebben een heerlijke tijd samen. We zien en doen veel en maken grote trekkings/wandeltochten (ja, de hele dag klimmen, een tocht van 16 km bij 28°C). En een prachtige trekking bij de Teide, beiden wandelingen maken onvergetelijke indrukken, wat een ongelofelijke natuur hier! Mmmm dat biertje na die trekking.... We genieten ook van ons verblijf in een eeuwenoude finca bij El Guincho gevestigd te midden van grote bananen plantages, wat een práchtig plekje! We zwemmen in een idyllisch en tropisch uitziend baaitje, tussen de bananenplantages met prachtig blauw/groen water en wanen ons in de film 'Jane en Jane' maar dan zonder Tarzan. We hebben samen erg genoten en waren nooit uitgepraat!

Als ik weer terugkom bij Pitou kan de boot al bijna weer het water in. Machiel heeft hard gewerkt en het resultaat is prachtig. Lichtelijk schuldgevoel bekruipt me.... ik fijn met Annette weg, hij staan ploeteren? Ja dat heb ik, maar wordt direct 'weggepoetst' door Machiel (vraag het hem maar...;).

Machiel hard aan het werk op de werf in Puerto Radazul (Tenerife)

Foto 1 Achter ons de oudste 'drakenboom' ter wereld in Icod de los Vinos
foto 2 Onze trekking bij de hoogste berg van Tenerife en Spanje de Teide  
Foto 3 + foto 4 op onze trekking bij Vilaflor, 16 km!

50 jaar vriendinnen, we vieren dat met ons reisje op Tenerife samen, ik heb genoten het was super!

Onze tijd in Nederland gaat snel om, veel afspraken en een hoop te doen. Maar het hoogtepunt is de verjaardag van Machiel die we vieren op de Marie (boot van onze vriend Harry). We hebben met hem een botenruil afgesproken, hoe handig is dat. Hij op onze boot, samen met Isabel in Tenerife, wij op zijn boot in Amsterdam. We hebben met hun nog een gezellig weekeinde voordat we naar Nederland vertrekken en maken diverse uitstapjes. We voelen ons bevoorrecht met zulke fijne mensen om ons heen. We genieten van ons feestje en Machiel voelt zich enorm verwend met alle vrienden om zich heen en leuk bedachte cadeaus. Tegelijkertijd veel afspraken met onze kinderen, heerlijk die qualitytime met ze. Heel erg blij zijn we met een groot cadeau waar onze zoon Martijn veel moeite voor heeft gedaan. Wat zullen we een profijt hebben van onze google-fi kaarten die hij voor ons vanuit Amerika heeft geregeld. We hebben met deze kaarten (bijna) overal ter wereld toegang tot het internet, wat ongelofelijk fijn is dat (dank dank Martijn!).

Ik infomeer nog bij de groep 'Zeilende Wereldvrouwen' (besloten FB groep) naar hun boordapotheek. Hele fijne reacties, dank nog daarvoor wereldvrouwen! En daarna de lijsten van de boordapotheek met onze goede vriend Otto (huisarts) doorgenomen erg prettig en vertrouwd (dank Otto). We krijgen er een blij gevoel van dat iedereen zo met ons meedenkt! Zo, weer wat afgevinkt van de to-do-lijsten.

Als we weer op de boot terugkomen midden oktober, doen we het nog eens dunnetjes over en we vieren de verjaardag van Machiel (nu op de echte datum) samen met Robbie&Marjet. We hebben nog een gezellige tijd met z'n vieren en rijden het eiland nog weer een keertje rond.

Bye bye Europa en een bijzondere ontmoeting!

Om een beetje weer los te komen hup hup de haven van San Miguel uit. We zijn er klaar voor, alle voorraden liggen op z'n plek. Het is rustig weer met niet te veel swell (golven) en we gaan 11 mijl verder op de ankerplek liggen bij Los Chistianos. We zien pilot whales voor het eerst onderweg, helaas zijn we te laat voor een foto, ze waren zo weer weg. Maar....wie zien we daar....? Zeilschip Delos ligt bij Los Christianos voor anker. Hebben jullie ooit wel eens van hun gehoord, of gezien? Wij volgen deze 2 Amerikaanse broers Brian & Brady uit Seattle met hun boot Delos (en hun vriendinnen) al 10 jaar! Ze zijn YouTube bekendheden onder zeilers en cruisers, ze maken prachtige profy video's van hun zeilreis en van de onderwaterwereld als ze gaan duiken. Wij hebben alle video's van hun al dromend en likkebaardend bekeken. Heel inspirerend materiaal als je zelf in het proces zit om weer een wereldreis te gaan maken! Zij hebben inmiddels al de hele wereld rond gezeild en zijn nog steeds niet uitgekeken. We hebben een leuk gesprek met Brady, hij is heel toegankelijk en spreken af als we elkaar in het Carieb weer tegenkomen we gaan 'bieren'. Superleuk dat hij ons @sailingpitou op Instagram is gaan volgen!

Ook zien we de Aquamarijn en de Pien weer na een lange tijd, erg gezellig!

We hebben op de ankerplek bij Los Christianos leuke buren! Links zie je achter Machiel zeilschip de Delos liggen! En rechts zit ik met Brady op de spiegel van hun boot, zo leuk dit!

En dan is het zover.... het goede weer venster vinden we begin november. Een rustig begin vinden we heel comfortabel dus niet teveel wind bij vertrek. En zo gaat het, iets te rustig misschien. We motoren de windstiltes door.... en dan komt na een aantal dagen de wind goed door. Over de 810 NM doen we uiteindelijk 6 dagen. Met de windstiltes in de eerste dagen zijn we daar meer dan tevreden over. De laatste 2 dagen hadden we flinke wind (30-35 kts) en 'kruiszeeën'. Dat zijn golven die van 2 kanten komen en elkaar soort van kruisen. Je krijgt dan een 'rommelige' en 'choppy' zee, Pitou ging alle kanten op, rollen en nog eens rollen en wij ook.... Een hoop geluid, je zou het eens moeten horen, slapen is dan echt wat moeilijker. Maar Pitou houdt zich heel kranig, zo ook 'Nico' (dat is onze 3de man, de stuurautomaat) en de rest van de crew natuurlijk ook. Geen zeeziekte, nada!

Halverwege onze oversteek passeren we de Kreeftskeerkring, een bijzonder parallel, een kleincirkel rond de aarde die op ongeveer 23,5° Noorderbreedte ligt. De Steenbokskeerkring ligt op 23,5° Zuiderbreedte, met de evenaar in het midden van de keerkringen. Het gebied tussen de keerkringen is de tropen, we zijn nu dus 'officieel' in de tropen! We hebben er geen borrel op gedronken, we drinken geen alcohol als we onder onderweg en onder zeegang zijn. Alert blijven in alle omstandigheden is ons uitgangspunt. Misschien maken we ooit een uitzondering als we de evenaar passeren.... (vast wel, goed gekeurd door Neptunus die dan ook een slok rum hoort te krijgen).

We eten lekker, maken goede maaltijden met veel kunst en vliegwerk en ja ook gemopper, als iets weer eens valt.... Zoals de spiegel (en dat is een grote hoor, waar je je zelf helemaal in ziet) in onze slaaphut, 'dondert' er tot 2x toe uit door de enorme bewegingen en het 'geraas' buiten. En hij is niet stuk... een gelukkie! We vangen een mahi mahi, een soort tropische witvis. Het is niet zo'n grote, we eten hem gelijk helemaal op, hop hop in de pan! We bellen met onze kinderen via de satelliet telefoon, iets om naar uit te kijken. Alles werkt, dat is een heel fijn gevoel. Wat niet werkt, althans moeizaam is onze SSB zender, cq de kortegolf radio. We hadden een radio-netje met een aantal Nederlandse schepen, zouden 2x per dag zenden naar elkaar, een momentje op de dag waar je je op verheugd. Wij horen vooral veel ruis, ondanks hulp met installeren van de cruisers van de Pien, Karma en Onegin. Daar moet nog aan gewerkt worden.

Bye bye Europa! Vlak voor ons vertrek naar Kaapverdië, begin november.

Een vliegende vis in de hand van Machiel, oef....niet kijken naar de grote golf achter hem....!

Vliegende vissen (zo heten ze echt) vangst van vannacht, het lijkt wel een familie! De vissen vliegen aan dek, helaas voor hun. Het is een prachtig gezicht om ze in grote groepen over de oceaan te zien vliegen, alleen in tropische gebieden komen ze voor.

Land in zicht, aankomst São Vicente, we hebben op deze 2 uitgeboomde fokken bijna een week gezeild!

Gastenvlag Kaapverdië en de Q-vlag (voor het inklaren)

Blij! Net aangekomen in Mindelo, we gaan voor anker.

En nu?

We zijn Mindelo en het eiland São Vicente aan het verkennen en Santo Antão (het buureiland) gaan we ook bezoeken. Al eerder geschreven, het is echt Afrika, behalve de taal dat is Portugees hetgeen weer even wennen is. In vergelijking met de Canarisch is het hier een heel andere wereld. We zien bedelaars en mensen vaak armoediger gekleed. Ze zijn krap behuisd, op straat veel zwerfhonden, het leven speelt zich veelal buiten af. Machiel en zijn fototoestel maken overuren, zoveel mooie plaatjes! (zie op instagram: @machiels_pictures). Op de markt bevinden zich veel vrouwen om hun waar te verkopen, de groenten en fruit zitten in grote gekleurde teilen. De vrouwen zetten deze teilen op hun hoofd een prachtig gezicht en lopen ermee door de stad naar de markt en terug. De mensen zijn lang, prachtig donker en kleurrijk, wel opvallend is dat mensen vaak problemen hebben met hun gebitten, we zien rotte tanden, of tanden eruit die niet 'vervangen' worden.

Op een avondwandeling lopen we door de hoofdstraat en daar lagen 2 mannen languit op de grond. Twee huizen verder was een soort kroegje, we denken dat ze laveloos en dronken waren. Er stonden veel mensen maar die keken alsof het heel gewoon was.... De straten zijn vies met overal afval en toen we terug gingen lagen de mannen er nog, geen beweging in. Dat is even schrikken.... Opvallend is dat er in de hele stad geen afval bak te vinden is.... tja dan gooi het gewoon maar op de grond. Een grotere tegenstelling is er dan ook niet als hier de zeilboten aankomen van de ARC (Atlantic Rally for Cruisers). Allemaal (luxe) feesten bij de haven, drunken sailors....

Bij de haven kunnen wij gelukkig ons afval wel kwijt in een afgesloten containerhuisje (anders wordt je vuilniszak door locals geopend, er zou iets bruikbaars in kunnen zitten.... en wordt het een enorme troep).

We klaren in bij de marine politie en de douane.

Op de markt in Mindelo, hoe kleurrijk!

In Mindelo elke dag feest in de 'Floating bar' aan de haven, we zien veel al eerder tegengekomen cruisers. Hier met onze zeilvrienden boven: Onegin, Geoff en Belinda; onder: Tore, Melanie en Jan. Een oceaan oversteken, schept een grote band!

Wij blijven maar kort in Kaapverdië, de voorbereiding deel twee van onze oceaan oversteek, hoeft niet lang te duren. Het is het grootste deel van de oversteek, van Kaapverdië naar Frans Gyuana /Îles du Salut en Suriname, een afstand van 2000 NM, wel even een stukje verder, als de afgelopen 810 NM naar Kaapverdië. Het is dé oceaan oversteek, hetgeen we zeer spannend vinden!

Op PredictWind hebben we een abonnement, zij geven ons via de satelliet weerbeelden en voorspellingen. Zij bieden ook de mogelijkheid om ons via de satelliet te volgen, superleuk natuurlijk voor degene die hierin is geïnteresseerd.

Machiel stuurt een linkje van deze 'live-track' van PredictWind via FB en ik (Liselotte) via Instagram. Via de 'live-track' zijn we op onze oversteek helemaal te volgen. We schrijven iedere dag van de oversteek een kort berichtje (dat is nieuw) bij deze 'live-track', erg leuk dat deze mogelijkheid wordt geboden. Wij volgen zo ook andere zeilers op hun 'track'.

Voor de mensen zonder FB of Instagram, kan je ons natuurlijk ook volgen, helemaal bovenaan dit blog staat de link ook.

Dus.... de volgende keer bericht van ons vanuit de andere kant van de oceaan, stay tuned!

'Wish us fair winds and following seas....' ツ

Pitou bij zonsondergang in haven in Santa Cruz (Tenerife)

Ik maak een bescheiden schilderijtje in Santa Cruz op de haven muur.

Linker foto reis 1 met Lotje twee op Horta, Azoren; rechter foto reis 2 met Pitou op Tenerife, Canarische eilanden.

Foto met de drone in Las Galletas (Tenerife), herken je ons?

De Spaanse vlag en de Canarische vlag zijn helemaal op (de Canarische had nog een hele rand geel), 'opgewapperd' in de harde winden!