11. Pitou's voyage the Canary Islands/e Pitou's reis de Canarische eilanden

                                                                    klik op de video ⇈


                                                            

⬇ FOLLOW US ⬇ 'hyperlinks on 'Link-tree' PRESS BELOW ⬇

('Gram'; FB; YouTube)

https://linktr.ee/Pitou

Las Nieves, Gran Canaria 24 augustus '19

Geen landrotten meer, we zijn de weg kwijt

“Pffft, het was toch paars....? Ik weet het bijna zeker! Of was het toch blauw?” We hebben het warm en zijn al een uur aan het zoeken naar onze auto in de parkeergarage. Deze garage is gevestigd onder een grote 'mall' in Las Palmas op Gran Canaria. Het is er benauwd en er staan wel duizenden auto's geparkeerd. Als je met de roltrappen naar boven gaat lijkt het allemaal heel eenvoudig en duidelijk. Zó en zó lopen we, even onthouden. Maar als je terug gaat, is er niet één zo'n roltrap als we dachten maar zijn er wel 5 van dat soortgelijke plekken, die naar beneden naar de parkeer garage gaan. Na al die indrukken van de winkels hebben we (te)veel prikkels gehad, we wilde eigenlijk alleen maar een nieuwe stappen-teller hebben.... (voor mij Liselotte, helaas in de zee verloren). Toch ga je op die duizenden vierkante meters winkelruimte als je er toch bent, even de winkels in. Wat een luxe en zo'n overdaad van alles....

Ondertussen lopen we al een hele tijd te zoeken naar de auto. We hebben een auto gehuurd in verband met de komst van onze zoon Martijn en zijn vriendin Nikki. Het is ook niets meer voor ons een auto, we zijn het niet meer gewend. Meestal maken we een foto van de plek in zo'n garage, dat heeft vaak een nummer en een kleur. Nu was er geen nummer te zien en de kleur zouden we natuurlijk gewoon onthouden. Hmmmm werkt niet. Zo'n gehuurde auto heeft z'n uiterlijk ook niet mee, er staan zo'n honderd van die witte-op-elkaar-lijkende-auto's geparkeerd. Enfin, na ruim een uur zoeken vinden we hem onder de kleur 'paars zonder nummer' in een soort uithoek van de garage en zijn we het helemaal zat. En ook uiteindelijk geen stappenteller (degene die ik wilde...) gevonden.

Gezellig en heel fijn is onze tijd met Martijn en Nikki. We rijden het hele eiland rond (dan is het heerlijk hoor die auto), bezoeken mooie natuurparken, uitzicht-punten en musea. In het Noorden zijn een heel aantal 'natual pools' omringt door rotsen waar het zeewater inkomt bij vloed, fabuleus mooi! Martijn is fanatiek en maakt spectaculaire foto's zoals altijd, maar moet ook doordeweeks werken. Hij regelt een 'co working space' om geconcentreerd te kunnen werken. Hij wordt heel hartelijk en toegankelijk ontvangen door andere 'digital nomads' en wordt gelijk toegevoegd bij hun uitwisseling-groepsapp. Hoe mooi is deze tijd dat dit kan! Met Nikki hebben we veel tijd gezellig samen, we gaan zwemmen waar het zonnetje schijnt (niet veel in Las Palmas), winkelen en bezoeken kleine dorpjes. In het weekeinde doet Martijn ook weer mee. Het bezoek aan het 'Columbus huis' in Las Palmas voelt heel speciaal. Het museum over Columbus is prachtig ingericht met veel info over de geschiedenis van zijn reizen. Alle zeekaarten van zijn routes met o.a. de Pinta in de tentoonstelling, oude routes die wij ook nu met onze Pitou maken en gaan maken, voelt als heel bijzonder!

Las Palmas aan steiger L, Martijn en Nikki net aangekomen!

Martijn in z'n element! Hij krijgt natte voeten, maar de foto die hij maakt (zie in het filmpje) is prachtig, alles voor dé foto!

We bezoeken Puerto de Las Nieves met de auto, waar we later met de Pitou ook (verwaaid) liggen

'Natural pool' bij Arguineguin in het Zuiden van Gran Canaria

Prachtige 'natural pool' in het Noorden van Gran Canaria, daar spring je toch zo in!

Hippies van steiger L

Nadat in juni zoon Bart Jan is vertrokken, varen we zuidwaarts, naar Punta Papagayo, Lanzarote. Een werkelijk prachtig ankerplekje waar we met Pitou liggen. Beetje spelen met de drone zoals altijd, vanuit de lucht opnames maken voor ons filmpje en wat foto's. En dan gebeurt het..... we verliezen onze drone in het water. Er is een error/storing, de drone wil niet meer luisteren en vliegt tegen de railing, floep het water in. Balen....:-( We zien hem liggen op de bodem, de zee is prachtig helder en pakken gelijk onze duikspullen (we hebben 2 tanks en duikapparatuur aan boord). Maar omdat we draaien achter ons anker, hebben 40 m ketting uit staan, kunnen we de drone niet meer vinden. Na een half uur zoeken, op 7 m diepte, houden we het voor gezien. Heel jammer, maar er zijn ergere dingen in het leven vinden we.

Zo rustig als we lagen voor anker als enige boot, zo moeten we enorm wennen in Las Palmas, vooral na de prachtige natuur op Fuerteventura. Dit eiland is ook zo de moeite waard en weer heel anders dan Isla La Graciosa en Lanzarote. Alle Canarische eilanden hebben weer heel andere natuur, cultuur, architectuur of opmerkelijke bezienswaardigheden zoals bijv. de muurschilderingen op Fuertevetura, je kan de eilanden zeker niet over één kam scheren! We hebben een heel leuke en gezellige ontmoeting met vrienden van ons die zich hebben gevestigd op Fuerteventura. Bert en Wendy kennen we al jaren van het eiland Bonaire, waar zij woonde. In dezelfde straat hadden wij ook een huis, we kwamen regelmatig bij elkaar op bezoek. Bert en Wendy hebben hun huis verkocht, een paar jaar eerder dan wij en wonen in een prachtig huis (staat overigens te koop). We krijgen veel tips van hun om Fuerteventura nog verder te verkennen, wat een ontroerende ontmoeting!

Bert en Wendy voor hun mooie huis in Fuerteventura

In Las Palmas liggen we in een super drukke haven, hutje-mutje aan een drukke weg. Gillende sirenes van ambulances, aan de overkant van de weg een ziekenhuis. Dat is even aanpassen weer, na al die mooie rustige plekjes en niet kunnen zwemmen naast je boot. En toch.... went het wel, we blijven uiteindelijk wel een maand in de haven van Las Palmas. Dat komt ook een beetje doordat het niet eenvoudig varen is tussen de Canarische eilanden. Je hebt hier de beruchte 'acceleratie zones'. Dit houdt in dat er gebieden zijn tussen de eilanden waar snoeiharde winden ('gusts') staan in het zomer seizoen. Dus even op en neer tochtjes maken tussen de eilanden zit er niet in, het verdient echt de aandacht hoe de winden staan, voordat we ergens naar toe varen. Dan denk je: "ach ik lig nu goed, laat maar, de wind is zo hard, we hebben de tijd!" Heerlijk toch, het geeft ons een relaxed gevoel. We maken 'vergissingen' met de vlag, iets wat wel al vaker zijn tegengekomen, ook op het Spaanse vaste land. Dan zien we een Nederlandse vlag, in veel havens al gezien en denken we 'hee! Nederlanders!' lk loop vrolijk naar die boot en spreek de mensen in het Nederlands aan..... maar helaas sinterklaas, het zijn meestal Spanjaarden die onder Nederlandse vlag varen. De regels in Spanje zijn streng voor boten, zodat de Spaanse watersporters hier uitwegen voor zoeken. Blijkbaar zijn de Nederlandse regels minder streng. Enfin, ik heb wel afgeleerd om aan te nemen dat bij een wapperende Nederlandse vlag op een boot het Nederlanders zijn, meestal niet dus!

De acceleratie zônes tussen Gran Canaria en Tenerife. In het hardroze gebied staat een wind van 45 kts!

We liggen in de haven van Las Palmas aan steiger L (we dachten de L, kan ook J zijn). Een bijzondere steiger ervaren we. Deze steiger kenmerkt zich door een smeltkroes van de 'niet-vertrekkers' van diverse nationaliteiten en daar horen ook 'huis/boot-dieren' bij voornamelijk honden en katten. Ze liggen hier al jaren met hun zeilboten en zijn niet meer verder gegaan op reis. Het havengeld is hier zeer laag, dus is het leven voor de blijvers aangenaam. Echte huishoudens, ook op het dek van deze boten te zien. Fietsen, pannen, doeken, koelkasten, hout, ijzer, keukentrappen om hun boot op te komen, stoelen en ander meubilair. Het kan allemaal blijkbaar nog niet weg, dus bewaren maar, 't komt vast nog van pas....! Een kleurige en bonte verzameling van spullen. Wij gniffelen, hoe mooi is dit, het kan allemaal geen havenmeester te zien met een 'vingertje'. Een 'nette' jachthaven zoals in Nederland, ligt dan even ver in ons verleden. Als het avond wordt, ruiken we snuf...snuf... ja hoor, verse wiet. Onze Zweedse achterbuurman, een solo zeiler, steekt een joint op. Hij slaapt er vast lekker van in vermoeden we. Het geheel voelt een beetje alsof je op de 'Waterloopleinmarkt' loopt in Amsterdam, 'rommeltjes' overal, een gemoedelijke sfeer van 'alles kan hier', iedereen groet elkaar, de hippies van steiger L. Ook wij doen er een beetje aan mee. Een bonte verzameling van sneaker/sandalen in de kuip (de meeste natuurlijk van mij) die  niet de kajuit in mogen, dus schoenen uit! Als je met je schoenen op straat loopt kan je de eitjes meenemen van kakkerlakken onder je zool en die willen we echt niet aan boord hebben! Hier in Las Palmas hele grote kakkerlakken zo'n 6 a 7 cm groot, jakkes.... (hebben we het zo goed samen gevat Martijn&Nikki steiger L?)

De 'hippie boten' van de 'blijvers' in alle kleuren en maten! (hebben jullie de poes al gevonden?)

Alles mag en kan!

                         

Feest!

Aan deze steiger L in de haven van Las Palmas vieren we dat we een jaar onderweg zijn. Een JAAR! (we geloven het bijna niet...) De tijd is omgevlogen! We hebben prachtige plekken tot nu toe bezocht en genoten van alle dingen die op onze weg kwamen. Tot nu toe hebben we 2789 NM afgelegd; 5 landen aangedaan en 64 havens/ankerplekken. Hoogtepunten blijven het bezoek van onze kinderen, dat vinden en ervaren we áltijd als nummer 1. Je ziet ze een aantal maanden niet en dan volgt die heerlijke quality-time van een week tot een paar weken, het kan wat ons betreft niet lang genoeg ;)) Daarna volgt als hoogtepunt toch wel onze oversteek naar de Canarische eilanden en de aankomst op Isla La Graciosa. Een super gevoel het met z'n tweetjes te hebben gedaan! Het is erg leuk om deze ervaringen te kunnen delen met andere zeilers. De contacten met andere zeilers, het reageren over-en-weer op elkaars reis, de voelbare empathie is voor ons ook zeker een hoogtepunt te noemen! En er zijn natuurlijk nog heel veel andere hoogtepunten voor ons. Leuke reacties bijv. die we krijgen vanuit Nederland (familie, vrienden, zeilers maar ook totaal onbekenden ect.) op ons blog en filmpjes ga zomaar door...

We vieren ons 'jubileum' op Pitou met een Aperol Spritz (mmmm!) samen met 2 andere zeilboten Silkap en Onegin (die kennen we via instagram). Ook drinken we een borreltje bij de Sailers Bay (hét gezellige zeilerscafé vaak bezocht met Martijn&Nikki en andere zeilvrienden,) met solozeilster Jonna van de Alohatangaroa (kennen we ook via Insta). Erg dapper en gedreven om alleen rond de wereld te gaan zeilen!

We zijn op 4 augustus'19 een JAAR onderweg!
 Linker foto zijn we in de haven van Las Palmas, Gran Canaria; rechter foto in Rota, Zuid Spanje

Met een 'Aperol Spritz' in onze kuip aan steiger L in Las Palmas, samen  met de Silkap en de Onegin, vieren ons
eerste 'vertrekkers jaar'.
CHEERS! op FAIR WINDS and FOLLOWING WAVES en een nieuw mooi zeiljaar!

Minder leuk zijn de momenten van weggaan uit een haven/ankerplek. We kunnen er niet aan wennen, zal ook niet gebeuren (elke zeiler heeft hier 'last' van). Al het bekende achter je laten en die zee weer op! Vooral hier op de Canarische eilanden is er direct als je de haven verlaat vaak een ruwe, knobbelige zee. Je zit gelijk op de oceaan er is weinig beschutting, dat is toch iedere keer weer iets om je over heen te zetten. Ook zijn de mindere momenten als de kids vertrekken, toch weer even een nieuw ritme vinden. Om nog even verder te mogen mopperen, ik heb helaas last van spit gehad en kon amper van de boot afkomen. Gelukkig gaat het nu weer een stuk beter, maar..... pffft dat was geen pretje! We hebben nu een klein matras aangeschaft en boven op ons huidige matras gelegd (jawel, van IKEA) en dat lijkt te helpen.

Onze plannen

Van de vriendelijke en toegankelijke Spanjaarden en hun gewoontes krijgen we geen genoeg. In havens en winkels maar ook op straat. Natuurlijk scheelt het dat Machiel redelijk tot steeds beter Spaans spreekt. Iedereen vindt het leuk om in het Spaans aangesproken te worden, het wordt zeer gewaardeerd. Eigenlijk kunnen geen vervelende ervaringen benoemen. Nou misschien alleen dan het havengeld in Puerto de Las Nieves, dat is buitensporig hoog en er zijn geen voorzieningen. We hebben 2 nachten voor anker hier gelegen in een kleine werkelijk prachtig en idyllische baai. Totdat er zulke harde valwinden vanuit de bergen kwamen, hup! met spoed anker op, een spannend moment. En nu liggen we verwaaid aan een kleine kade. De vriendelijke havenmeester kan niets aan deze prijzen doen, meldt hij. De haven is aangesloten bij de gemeente havens van de Canarische eilanden en we betaalden elders veel minder.... het zouden dezelfde prijzen moeten zijn. Volgens de havenmeester moeten we een klacht indienen bij het hoofdkantoor, hetgeen we inmiddels gedaan hebben. Hmmmm na een week nog geen antwoord.... dat is niet fijn, nog even afwachten. 

Verder het eten hier, alle hapjes/tapas, inktvisjes ect., verveelt ons nog niet en is heerlijk! Wel wat vet, er wordt veel gefrituurd. Ik kan slecht nee zeggen tegen frietjes, ook nog die mayo erbij.... Maar aan boord wordt er flink gezond gekookt in het kombuis. Bijna altijd is het Machiel die weer een heerlijke maaltijd bereidt met veel groentes en vaak vis. Ik voel me een bofkont, ik kan bijna altijd aanschuiven.

Al eerder boven genoemd, zijn we aangekomen in Puerto de Las Nieves, een klein plaatsje in het NW van Gran Canaria. We wachten op een weer venster om naar Tenerife te gaan. Veel harde valwinden hier uit de hoge bergen. Las Nieves ligt aan een natuurpark, waar sinds een paar weken flinke bosbranden zijn. We kunnen de rookontwikkelingen boven de bergkam goed zien achter onze boot. Een heel aantal mensen en dieren zijn geëvacueerd, wat is brand toch verwoestend. En die harde winden hier zullen ook niet echt helpen om de vuurhaarden te blussen. Een heel aantal helicopters waren een aantal dagen aan het blussen, alsmede vliegtuigjes. Het lijkt al minder te worden, we zien geen rook/vuur meer. We hopen er maar het beste van....

Pitou voor anker in de kleine baai bij Puerto de Las Nieves, op Gran Canaria

Pitou aan de kade in Puerto de Las Nieves, achter de bergkam zijn de brandhaarden  goed te zien!

Even onze plannen op een rijtje de voor de komende tijd. 

In september zijn we (als het goed is) op Tenerife. Ik ga met mijn vriendin Annette een weekje Tenerife ontdekken, daar heb ik veel zin in! Machiel gaat in die tijd een aantal bootklussen doen. De vloer van de kajuit moet open om te werken aan de watertanks en er komt in de badkamer achter een nieuw luik. Bij terugkomst ligt er op mij ook van alles te wachten op Pitou en help ik Machiel verder met alle andere klussen, er valt altijd wat te doen!

In oktober gaan we waarschijnlijk een weekje naar Nederland voor wat regelzaken. Eind oktober begin november begint het seizoen voor de Atlantische oversteek. Bij een goed weervenster willen wij begin november de oversteek maken naar Kaapverdië, een tocht van 850 NM, +/-een week op de oceaan. De haven van Mindelo op het Kaapverdische eiland São Vicente willen we graag bezoeken, net als op onze vorige reis. Eind november/begin december is het plan om de Atlantische oceaan over te steken richting de eilandengroep Îles de Salut/Frans-Guyana, een tocht van 1850 NM, waar we +/-2 weken over gaan doen. Vandaaruit naar Suriname, Domburg om Kerst- en Oud&Nieuw te gaan vieren. Naar alle waarschijnlijkheid komen onze kinderen daar ook naar toe. 

Plannen maken is leuk en spannend, we kijken er naar uit en voelen ons er aan toe om die grote plas over te gaan steken!

Stay tuned en zo super leuk om gevolgd worden via allemaal verschillende (sociale) kanalen!

PS: 

1. we hebben inmiddels al weer een nieuwe drone aangeschaft (van de verzekering gekregen;), toch wel heel leuk om in onze filmpjes drone beelden te hebben!

2.  het kopje van 'waar zijn we' is altijd up-to-date waar we zijn en daar heb ik in het blauw onze route aangegeven voor de komende maanden, leuk om even te kijken misschien!