6. Pitou's voyage Portugueze and Spanish/ Pitou's reis Portugese en Spaanse Zuidkust

⬇ FOLLOW US ⬇ 'hyperlinks on 'Link-tree' PRESS BELOW 
('Gram'; FB; YouTube)

https://linktr.ee/Pitou


Sotogrande, Zuid Spanje 23 december 2018

Weer terug in Spanje
Na 2,5 maand Portugal, zijn we weer terug in Spanje. Dat is toch weer even wennen. We liggen in de luxe Marina Sotogrande aan de Middellandse zee (de Med.)
Het vóelt in ieder geval als luxe. De tapas/pinxos barretjes, de tapas mooi uitgestald op de bar, streelt het oog en onze buiken beginnen te rammelen..... Ook de mensen, zijn chique in onze ogen. Voelen ons lichtelijk ‘uit de toon’ met ons kloffie en sneakers (hahaha, ja ik (Liselotte) ook) we trekken ons er lekker niets van aan. Gek is dat we niets gemist hebben op het moment dat we in Portugal waren, we kwamen werkelijk niets tekort. Maar als je dan al die heerlijke hapjes in vitrines ziet staan en de vele mooie smaken proeft, denk je ohhhh wat lekker! Op een salade bijv. een heerlijke vinaigrette, in Portugal zit er gewoon een scheut olijfolie op. Voelt als minder verfijnd. We vinden de afwisseling erg leuk, het voelt iedere keer weer als een verrassing.
In deze marina liggen we omdat mijn zus Pauline en zwager (broer van Machiel) hier vrienden hebben die hun zeilboot Blue Moon hier in Sotogrande op een vaste ligplaats hebben. Ze hebben echter nog een ligplaats en daar mogen wij liggen, voor de helft van het havengeld. We vieren de Kerst samen met Pauline/+familie en Guzelien (zus van Machiel)+familie, heel gezellig. Pauline heeft mega veel choco-kransjes/kerstkoekjes-met-een-gat en een heerlijke kerststol met spijs mee, producten die hier echt niet te krijgen zijn…. Wat superlief!
En onze kinderen vliegen op Malaga waar we ze gaan ophalen, om met ons Kerst te vieren en het nieuwe jaar in te luiden! Hoe leuk is dat, we kunnen niet wachten…. De kerstboom (ahum Kerstboompje) is inmiddels ook op Pitouopgetuigd en we hebben een verlichte Kerstslinger binnen en buiten onder bimini (tentdak boven de kuip). In de kerstkrans op tafel hebben we zelf gevonden schelpen er tussen geflanst, kortom we zijn er klaar voor!

Een reis in een reis
Half november laten we Pitou achter in Cascais, vlakbij Lissabon.
Onze oudste zoon Martijn en zijn vriendin Nikki zijn begin mei’18 vertrokken voor 2 jaar naar Amerika en wonen en werken in New York City (NYC). Martijn is uitgezonden als marketing-manager vanuit Nederland werkzaam bij een succesvol softwarebedrijf; Nikki werkt als consultant bij Deloitte NYC. Tijd om ze te gaan opzoeken hebben we nog niet gehad, we hadden immers zelf ook de tijd nodig om te kunnen vertrekken voor onze wereldreis. We besluiten om ze een lang weekeinde te gaan opzoeken.
We vliegen vanuit Lissabon met een Duitse vliegmaatschappij, naar NYC. We kijken onze ogen uit in het zeer grote vliegtuig, nog nooit in een vliegtuig gezeten waar een trap naar beneden gaat waar rijen toiletten zijn en slaapcabines.
We worden hartelijk ontvangen in hun hippe en knusse appartement op de 25ste etage in Downtown Brooklyn, een soort ‘wolkenkrabber’. Wat een uitzicht! Je kijkt op de Brooklyn Brigde , de East river en de prachtige skyline van Manhattan. We bezoeken Ground Zero het maakt grote indruk op ons, de vorige keer dat we in NYC waren met ons gezin in 2000, stonden de Twin Towers er nog….
We worden heerlijk getrakteerd op dumplings- eten bij Vanessa’s in Chinatown.
Bezoeken het Guggenheim museum wat een beetje tegenvalt na Guggenheim Bilbao. Bewonderen Nikki’s werkplek gevestigt op 45 etages van het indrukwekkende Rockefeller Center in hartje Manhattan. Het immense gebouw is gebouwd tussen 1929 en 1940. In het gebouw zijn mooie details te zien in art deco-stijl, genieten! Je zal er maar werken…. :-)
We slapen goed, maar we kunnen niet wennen aan de constante sirenes die je hoort, er zijn vele prikkels, 24 uur per dag.... een stad die altijd leeft! Stiekum verlangen ook wel weer naar ons bootje en de eenvoud…. We zijn trots op Martijn en Nikki wat ze voor elkaar hebben in zo een korte tijd en zich kunnen aanpassen in deze levendige smeltkroes. Trots op hoe mooi ze in het leven staan met veel enthousasme en passie naar elkaar en anderen. Super bedankt voor jullie gastvrijheid en dat we even konden meekijken in jullie bruisende leven in de Big Apple!

Storm na storm
Terug in Portugal willen we graag naar het Zuiden vertrekken, maar dat gaat niet zomaar. Veel harde wind, grote golven komen over havenmuren. De winden zijn zo hard dat er op een middag allemaal vissersboten in de haven worden ‘gepropt’. Ze liggen normaal voor anker in de baai van Cascais, hebben geen landvasten, die de havenmeester dus maar even uitleent!
En dan…. klop - klop op de boot. Wie is dat? We maken het 2x mee, ‘een opstapper’… althans dat willen ze, mee op je boot! Het fenomeen ‘opstapper’ op een zeilboot is iets dat we al eerder zelf hebben meegemaakt en van meerdere andere cruisers hebben vernomen. Deze ‘opstappers’, in ons geval een stelletje wat van de wind leeft en een jonge vrouw (los van elkaar) met je mee willen varen naar ‘warmere oorden’. Ze bieden zichzelf aan om alles mee te doen en te helpen, wachten te draaien in de nacht ect. Ze hebben geen geld voor een eigen zeilboot, leven van ‘niks’ en werken niet. Je zou ook kunnen zeggen dat ze mee willen liften, op je zeilboot, een slaapplekkie zoeken en je leven willen delen. Maar we gaan toch echt niet weer met een totaal onbekend iemand zomaar in (en op) zee! Toen we in 1995/1996 woonde op Aruba met ons gezin (voor werk van Machiel), moest onze zeilboot Lotje twee teruggevaren worden. Machiel heeft op die reis met Lotje twee een ronduit slechte ervaring gehad met zo'n ‘opstapper’.... dus dat zullen we niet gauw weer gaan doen.

En dan is het toch zo ver. Er is een weervenster, we vertrekken gelijk voor zo’n 140 mijl verdere Portimão in de Algarve. Dat is een dag-nacht-halve dag op zee. Dat is best weer spannend na zo’n tijd op een plek liggen. Als we uitvaren zijn er enorme golven, de beruchte golven aan de Portugese Westkust. Hmmmm ik zit daar niet echt op te wachten en voel me matig, voor het eerst een beetje niet-helemaal-lekker en zie tegenop om zo’n tijd te varen in zulke zeeën. Gelukkig neemt de wind en swell iets meer af en het lukt weer om een fijn ritme samen te vinden. Ook voel ik me weer wat beter…. Als we de nacht in gaan is het goed donker. Weinig maan te zien. We draaien wachten van 3 uur op 3 uur af. Veel visserbootjes en lichtjes te zien. De sterren luchten zijn prachtig, het is heel helder. Op gegeven moment zie ik een mooie grote bol/ster opkomen, roodachtig van kleur, fel verlicht. Iemand enig idee wat voor planeet dat is? Kwam op aan stuurboord.

De Portugese Zuidkust/Algarve
In een klap zijn we in het mooie weer als we aankomen in Portimão, eind november. Van 16 graden naar 20 graden, heerlijk! We eten daar weer eens bitterballen in een Hollands café met Hollandse snackhappen (vreselijk lekker op het moment, maar daarna he….).
De Algarve is bijzonder mooi! Grote oranje-kleurige rotsformaties en mooie stranden. Wit gepleisterde kleine vissersplaatsjes zijn (jammer genoeg) uitgegroeid tot toeristenoorden. Veel aangeplakte nieuwbouw, beetje resort-achtig (vooral Vilamoura, ga daar vooral niet naar toe!). Gelukkig is de kern van zo’n plaatsje vaak wel mooi oud en kleine geplaveide straatjes met in het midden een pleintje.
Via Albuveira (erg leuke plaats) varen we naar het wadden gebied onder Faro. Boven het eiland Culatra laten we het anker vallen.
Aan boord logeert onze dierbare en goede vriend Robbie, eerder opgehaald in Faro. Hij vaart een weekje gezellig met ons mee vanuit Albufeira -> Faro. Vele diepzinnige gesprekken volgen over onze levensfases, we bespreken alles wat hem en ons bezighoudt. Ondertussen ook vele leuke afspraken met medecruisers waaronder ZwerfCat met Ilona en Frans en de Aquamarijn. Ja!, het is een heel sociaal gebeuren op het water. Robbie ervaart een kijkje in ons leven. Het onthaasten en vertragen doet ‘m goed. Van binnen is de boot een klein huisje, maar de omgeving maakt dat we veel ruimte ervaren. Ik had nooit kunnen denken dat ik zo’n blij gevoel zou krijgen van die kleine ruimte, voor mij een paradijsje. Een badkamer (hebben we 2 van ;-) van 1.5 bij 1.5 meter…. hahaha, heel anders dan het grote huis wat we hadden, met z’n vele kamers, ik mis het eigenlijk voor geen meter! Heerlijk zit ik nu in mijn korte broekje op het dek, wat een fijn en vrij gevoel!
We bezoeken Olhão, wat een klein en leuk vissersdorp is. Zien weinig toeristen in de kleine straatjes. We kopen er aantal azulejos tegeltjes om in rijtjes boven ons kacheltje te metselen en zijn blij met het resultaat. Het eiland Culatra is onbedorven en puur. Allemaal kleine vissershuisjes (wij steken overal 2 koppen bovenuit, bukkend voor deurtjes). Lopen over tractorsporen naar een ander (verlaten) dorpje, weinig infrastructuur, een prachtig uitgestrekt onontgonnen gebied. Eten zwaardvis en heerlijke Cataplana (streekgerecht). Als het hoog water is kunnen we met de bijboot over een plaat naar Olhão. We volgen dan een ‘takken-met-pluim’ spoor, of volgen een lokale visser. Hahaha echt heel grappig om zo’n spoor te volgen, maar ook spannend het is smal en als je met een vaart vast loopt, oei…. Met laag water moeten we om de plaat heen en dan duurt de tocht 2x zo lang. Het is prachtig weer (2de week december!) Robbie en ik zwemmen rondom de boot. Ik poets de waterlijn, dat was erg nodig.
Opvallend is dat we heel veel ooievaars zien aan de kust op onze wandelingen. Veel grote nesten, op kerkdaken en palen. Het zijn mooie grote vogels, ze zitten altijd zo gezellig samen in dat nest, we horen ze al van verre door hun ‘geklepper’.

Op naar de Feestdagen!
Na 10 dagen voor anker bij Culatra moeten we nu echt meer zuidwaarts. We hebben de afspraak gemaakt met onze kinderen om te vliegen naar Malaga (waar we ze gaan ophalen) om met elkaar Kerst en Oud&Nieuw te vieren. Ook mijn zus en familie en zus Machiel en familie komen.
We nemen afscheid van ZwerfCat en Aquamarijn en…. Portugal. Afscheid nemen van elkaar valt niet mee, hopelijk zien we elkaar weer in verdere oorden.
De bedoeling is in een keer (160 mijl) naar Sotogrande aan de Med.
Spannend om Tarifa en Gibraltar te ronden, het kan daar flink spoken, hoge golven. Het valt allemaal reuze mee, hebben een heerlijke tocht, jawel weer op de motor. Midden op de tocht, vlak voor zonsondergang klinkt het ratel-ratel…. Wat is dat nu weer? Het geluid komt uit de motor. Het blijkt de V-snaar. Gelukkig heeft de captain 2 reserve V-snaren. Nu moet er nog 1 passen. En ja, pfffft, gelukkig. Een klein uurtje drijvend en niet bestuurbaar schip (geen wind), hoeft van mij niet te lang te duren. Er is niet al te veel scheepsvaart, blij als om 17:15 uur de klus geklaard is en we het donker in gaan (erg vroeg donker) en de nacht in. Gedeeltelijk zien we de maan en ik zie 3 vallende sterren! (duimen voor je Ben en een goed herstel na je operatie!)
Als we in de ochtend de straat van Gibraltar in varen, voelt dat als een heel bijzonder moment. Aan stuurboord zien we de hoge rode bergen van Marokko/Afrika; aan bakboord de bergen van Zuid Spanje, twee continenten met maar 10 mijl afstand ertussen. Er prachtige ervaring.
We varen om Gibraltar en zien gekke golfjes. Voorbij de berg hebben we opeens uit het niets keiharde wind tot 35 kts. Zogenaamde valwinden (windtunnel effect) moet je erg op bedacht zijn, vooral als je zeilt. Maar we varen op de motor en voelen ons weer weer even gewaarschuwd door dit fenomeen.

We krijgen veel reacties op ons blog (superleuk, dankjulliewel!) en komen we een regelmatige vraag tegen:”kunnen jullie in een filmpje eens laten zien hoe de boot ervan binnen uitziet”? We komen deze vraag graag tegemoet! Er zijn heel wat mensen die op ons afscheidsfeest Pitou al hebben gezien, maar er zijn ook veel mensen die ons schip nog niet gezien hebben. Dus wijden we er een kort filmpje aan: “Even binnen kijken in de Pitou” :-)
Geen drone beelden dit keer, die komen nog. In veel havens zijn meeuwen (ze schijten je boot onder met een enorme uitspannende flats….) en deze meeuwen kunnen je drone aanvallen, we durven hem dan de lucht niet in sturen. Bovendien krijgen we van Martijn nog een aantal lesjes, dus in vlgd. filmpje hopen we met meer gave drone beelden komen!

Morgen halen we de kids op, erg veel zin om herenigt te zijn als gezin na 8 maanden!

Wij wensen iedereen:

* heel mooie Feestdagen toe en een bruisend en avontuurlijk 2019
                                                  click on the video below

Reacties

  1. Wow wat ziet het schip er geweldig uit! Leuk om het zo toch nog te kunnen zien.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je wel!
      Leuk ''unknown" dat je ons filmpje hebt bekeken! Altijd fijn om even te kijken hoe zo'n boot er nu van binnen uitziet!
      Groetjes Liselotte/'Pitou'

      Verwijderen
  2. Mooi ingericht. Slimme bergplekken voor TV, koelkast, vriezer en zo. Hebben jullie Pitou verder ingericht of is het zo standaard gebleven? O ja, leuke kerstboom. Heb er net zo eentje, groot genoeg. Groeten Dick

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hallo Dick,
      Wat leuk dat je naar ons filmpje hebt gekeken!
      We hebben het nog wel verder een beetje ingericht. Maar de ruimte blijft natuurlijk beperkt!
      Groetjes,
      Pitou

      Verwijderen
  3. Best casinos in the world to play blackjack, slots and video
    hari-hari-hari-hotel-casino-online-casinos-in-us https://septcasino.com/review/merit-casino/ · blackjack (blackjack) · 출장안마 roulette (no https://deccasino.com/review/merit-casino/ Blackjack Video Poker · Video Poker 바카라 사이트 · Video Poker wooricasinos.info · Video poker

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten