3. Pitou's voyage from Belgium to Spain/ Pitou's reis van België naar Spanje

⬇ FOLLOW US ⬇ 'hyperlinks on 'Link-tree' PRESS BELOW ⬇

('Gram'; FB; YouTube)

https://linktr.ee/Pitou

Bilbao, Spanje zondag 9 september 2018

We verlaten het Kanaal!

Intro
We drinken koffie in het centrum van Bilbao, na Bart Jan naar het vliegveld te hebben gebracht. Dat is weer even wennen na zo'n fijne tijd met z'n drietjes. Alle winkels zijn dicht op zondag. Toch is het heel druk op straat. Oud en jong beweegt lekker door elkaar, een wandeling, eten heerlijke tapas, drinken een kopje koffie/glas wijn en kletsen met elkaar. Toont en voelt als een lekker leven.

De tijd gaat snel. Al weer bijna een maand verder sinds ons vorig verslag.

Even in vogelvlucht, chronologisch. Na België varen we naar Frankrijk: Calais; Engeland: Dover, Brighton, Cowes, Yarmouth, Alderney, Guernsey; Frankrijk: Brest, Audierne, La Rochelle en Spanje: Bilbao.

In Dover maken we lange wandelingen langs de krijtrotsen, je adem stokt als je naar beneden kijkt, zulke afgronden in dit gebied. De Engelsen komen wat sombertjes op ons over, we zien weinig mensen lachen (in Dover en op Wight). We observeren weinig vrolijkheid op straat en op terrasjes, als we daar zitten met een lekkere pint. De douches in de jachtclub zijn aan vernieuwing toe, in ieder geval bij de vrouwen. Liselotte krijgt inspiratie van de schimmelpatronen op het plafond voor een leuk textieldesign. Later ontdekken we gelukkig nieuwere douches. Op de boulevard in Dover (gewoon op de straat) staan elke dag een vijftigtal campers geparkeerd. Op onze avondwandeling zien we al deze (vakantie)huisjes en het wel en wee van kamperen. Leuk om te zien, we kijken natuurlijk stiekem naar binnen ( is niet netjes.... dat weten we....) Er zit een stel binnen voor in de auto achter het stuur een boekje te lezen, met een lichtje aan want het is al donker, hilarisch om te zien. We zijn blij dat we wat meer ruimte hebben op onze Pitou. Maar we weten ook dat veel mensen over ons denken pfffft in een boot zit je zo op elkaars lip, het is en blijft ook een 'tiny house'.

We maken relatief veel motoruren want de wind zit tegen of laat het afweten. Op de lange tocht van Guernsey naar Brest verlaten we de Noordzee/kanaal en varen we de Golf van Biskaje binnen. In de nacht worden we verwelkomd door tientallen dolfijnen die een lichtspoor trekken door de pikzwarte zee. We genieten daar enorm van en je bent even niet 'alleen' in je nachtwacht! De zee ziet er anders uit dan in het Kanaal, langere golven/deining en mooi helder groen water. In Brest, Zuid Bretagne, staat zoon Bart Jan op ons te wachten. Hij vaart 2 weken mee zoóo gezellig. Bij het aanleggen maken we bijna ernstige schade. Met hoge snelheid varen we achteruit richting een heel duur en nieuw uitziend jacht. De kabel van de keerkoppeling blijkt los getrild en blijft daardoor hangen in z'n achteruit. Met de boegschroef weten we het nieuwe jacht ternauwernood te ontwijken en knallen met de achterkant tegen een steiger op in de enige vrije box in de haven die kundig wordt binnen gestuurd door de 'captain'. Oeps.... De schade valt gelukkig mee. De zwemtrap is een beetje plat geworden.... een geluk bij een ongeluk. Dit had veel vervelender kunnen aflopen. En de reparatie van de keerkoppeling een minuut werk (checken nu áltijd als we lang gemotord hebben!). Op de tocht van Audierne naar La Rochelle zien we tientallen dolfijnen, ze dansen om onze boot en wij dansen mee, je wordt daar zo blij van!

In La Rochelle hebben we erg gezellige dagen met onze vrienden (Robbie, Baukje, Marjet, Dirk Jan en hun kids Damiaan, Bodil en Nina) die daar in de buurt wonen en waarvan enkele kinderen studeren in La Rochelle. De oesters laten we ons goed smaken. Aan boord wordt even wat minder gekookt want de Franse keuken vinden we erg verleidelijk. In La Rochelle liggen we in de grootste jachthaven ter wereld met 5000 ligplaatsen. Het mekka van de watersport, wij kijken onze ogen uit. Voor enkele gerenommeerde Franse jachtwerven is dit de vestigingsplaats. Het Franse leven speelt zich af op straat. Iedereen mooi gekleed, een lekkere crêpe in de ene hand, met de andere hand druk gebaren- makend. Wat een vrolijke bedoening hier.

Ook een dagje varen met z'n allen natuurlijk. Erg spannend om onder de brug van La Rochelle naar Île de Ré door te varen. Nog nooit een brug gehad waar we met onze 23 meter hoogte onderdoor konden. Deze is hoog genoeg, alleen als je aan komt varen zo vlak ervoor (zie je al zo'n youtube filmpje voor je dat het mis gaat...?) slaat de twijfel toe. Gaat dit echt passen!? (Ja dus).

Dan is het tijd afscheid te nemen van onze Franse vrienden en we varen in een ruk door naar Spanje/Bilbao, de golf van Biskaje over. In de nacht draaien we wachten van 2 uur op en 4 uur af. Bart Jan blijkt een zeewaardige opstapper en heeft geen last van zeeziekte. Een tocht met pittige 'rommelige' hoge golven en we hebben een ruwe nacht. Door de zeeën maakt Pitou flink wat bewegingen en de inhoud van de kastjes klettert op en neer. Het maakt allemaal veel geluid (kunnen er niet van slapen) en we denken stiekem: 'hmm waar zijn we aan begonnen...' We snoepen koekjes, drinken thee en chocolade melk, wat goed valt op deze knobbelige zee. Eten een al eerder gekookte maaltijd, die we ontdooien (hebben vriezer aan boord). Maken grapjes en vertellen elkaar gekke verhalen om te tijd door te komen en luisteren naar muziek. En dan.... 'land in zicht', Spanje! We zien de contouren van prachtige hoge bergen aan de horizon en tegen de bergen aan, na weer aantal verdere zeemijlen, de stad Bilbao.... dan denk je weer 'Já'! Zo gaaf om in een totaal andere omgeving aan te komen. Na het afmeren is het leed van de zware nacht ook weer snel vergeten.

Guggenheim museum wordt bezocht en overtreft onze verwachtingen, wat een indrukwekkende ervaring deze tentoonstellingen! We lopen naar de oude stad, prachtig met smalle straatjes en gekleurde huizen. Daar worden we op een heerlijk etentje getrakteerd door onze zoon. Dat wordt nog wel even wachten, keuken restaurant pas vanaf 21:00 uur open, keuken van de vele pintxos barretjes (tapas) zijn wel de hele dag open. Dat zijn wij Hollanders niet gewend, zelfs om 23:00 uur komen er nog mensen binnen om te eten. We laten het ons, lekker laat, goed smaken!

Met een huurauto maken we een uitstapje naar San Sebastian, een mooie badplaats en stadje. Mensen paraderen op de boulevard in bikini en/of zwembroek, of dragen hele mondaine strandkleding. Wat een mooie groene bergachtige omgeving, op een bergtop staat een groot Christusbeeld, we krijgen associaties met Rio (nooit geweest hoor, maar van plaatjes...) De tapas zijn er overheerlijk en we eten ons weer een-dikke-buik!

Pitou ligt voor anker in een baai en vooral Machiel is enigszins nerveus om elke dag het schip weer keurig op dezelfde plek aan te treffen. Er is geen toezicht en ook geen andere zeilers die de boel voor je in de gaten kunnen houden. Met de bijboot/dinghy varen we naar de kant. Ook die ligt onbewaakt aan een kleine steiger. Stiekem douchen in de marina lukt niet meer na een geslaagde eerste keer. We worden weggestuurd. Erg gastvrij zijn de particuliere jachtclubs hier in Spanje niet. Omgeven met hoge hekken wordt de elite strikt gescheiden van de buitenwereld. Iets wat we in Nederland totaal niet kennen.

Het weer is lekker, we hebben echt het gevoel de komende herfst in Nederland op tijd te zijn ontvlucht. Zon en dagen van 30 graden.

Helaas zit de vakantie van Bart Jan er weer op en we brengen hem weg naar het vliegveld. Na 2 uur vliegen is hij weer thuis in Amsterdam. Vreemd voelt dat, wij flink knokken om helemaal hier te komen en in no time vlieg je weer naar huis. Ook weer even wennen zonder hem aan boord. Dank dat je er was man!

Maar ….. wel weer de website bijwerken want dat werd hoog tijd. Onze volgende bestemming: Santander en verder.

klik op de video hieronder